‘Mama moet huilen’
May voelt zich gehoord en begrepen bij de psychiater. En Flo troost haar. Lees verder
Franska: Amayzine.com’s May-Britt ziet er elke dag fantastisch mooi uit. Ze is niet alleen een mode- en beauty-icoon, maar kan ook gewoon de keuken poetsen in haar Claes Iversen-jurk. Daarom ben ik zo gek op haar. Op haar site Amayzine.com lees je alles over mooi en trendy en chic, op Franska.nl zien we May ‘backstage’.
May voelt zich gehoord en begrepen bij de psychiater. En Flo troost haar. Lees verder
Tien jaar geleden werd een kleine lieve Flo geboren. May-Britt weet nog precies hoe dat was… Lees verder
Ik leg mijn duim en wijsvinger om de voet van mijn wijnglas en draai er een beetje aan. Geliefde is net binnengekomen na een lange werkdag… Lees verder
‘Als ik maar geen opa wordt genoemd’, zei May’s vader toen ze hem vertelde dat ze zwanger was. Nu is hij Kiek, de beste grootvader die ze zich wensen kunnen… Lees verder
May’s missie is om tijdens de uitslag van het IQ-test-gesprek rechtop te blijven zitten. En om niet te huilen, dat ook. Haar geliefde zit naast haar en is heel goed in dit soort gesprekken. Zij hoort alleen de uitslag van de test en parkeert die ergens in haar hoofd. Weer in de auto belt ze haar vriendin… Lees verder
Flo is in Haarlem, op haar nieuwe school, May-Britt bij een modeshow in Parijs. Terwijl de rest van het gezelschap even niet met het thuisfront bezig lijkt, is haar oog standaard gericht op het scherm van haar telefoon… Lees verder
Nieuwjaarsdag. Ik sta onder de douche. Nog wat wankel op de wielen want de oudjaarsavond was zoals te doen gebruikelijk een bonte avond. Ze komt de badkamer binnen… Lees verder
Dat vindt May soms moeilijk. Maar dan komt ze tot een bijzonder mooie realisatie… Lees verder
Als je een autistisch kind hebt, wil zij dat elke dag exact hetzelfde is. Maar binnen hetzelfde, kan alles toch heel anders worden… Lees verder
Juf is er altijd. Juf is nooit ziek. Maar dit jaar moesten we haar een paar keer missen… Lees verder
Een collega-moeder zei me laatst dat het een goed moment is om vlak voor pakjesavond ‘de pleister er af te trekken’. Maar dat leek me wat ongezellig… Lees verder
Of ik een minuutje kan wachten. Door de glazen strook naast de deur van het kantoortje van meester Ad zie ik een bos blonde krullen. Een andere moeder is me voor. Geen probleem. Ik houd van wachten. Lees verder
Ik kijk recht voor me uit. ‘Mama, doe je mond eens open.’ Flo zit naast me in de auto en doet alles om mijn aandacht te vangen. Lees verder
Op de vraag ‘En, hoe gaat het thuis?’ kon ik de laatste tijd een stevig ‘prima’ antwoorden… Lees verder
‘Het is ánders, niet erg.’ ‘Ik heb nooit een empty-nest-syndroom want Flo blijft lekker bij ons wonen…’ Lees verder
May vond er van alles van, al moet ze nu na al die jaren misschien toch wel toegeven dat ze gelijk hadden. Een heel klein beetje dan… Lees verder
May-Britt moest echt even slikken van het nieuws dat ze voor Flo moeten gaan uitkijken naar vervangend onderwijs. Maar gelukkig is daar Pim, die haar leert om positief naar de toekomst te kijken. En haar eigen lief… Lees verder
Flo heeft een nieuwe hobby. Laat ik het zo maar noemen. Dat klinkt gezelliger dan tic of rariteit, wat het natuurlijk eigenlijk is. Lees verder
Lockdown en ook nog eens regen? Vinden wij he-le-maal niet erg want wij hebben een verse verslaving. Lees verder
De jongste dochter van May vindt het niet meer vanzelfsprekend om in het openbaar met een pop te lopen. ‘De mensen, mama, de mensen mogen haar niet zien…’ Lees verder
May voelt zich gehoord en begrepen bij de psychiater. En Flo troost haar. Lees verder
Ik leg mijn duim en wijsvinger om de voet van mijn wijnglas en draai er een beetje aan. Geliefde is net binnengekomen na een lange werkdag… Lees verder
May’s missie is om tijdens de uitslag van het IQ-test-gesprek rechtop te blijven zitten. En om niet te huilen, dat ook. Haar geliefde zit naast haar en is heel goed in dit soort gesprekken. Zij hoort alleen de uitslag van de test en parkeert die ergens in haar hoofd. Weer in de auto belt ze haar vriendin… Lees verder
Nieuwjaarsdag. Ik sta onder de douche. Nog wat wankel op de wielen want de oudjaarsavond was zoals te doen gebruikelijk een bonte avond. Ze komt de badkamer binnen… Lees verder
Als je een autistisch kind hebt, wil zij dat elke dag exact hetzelfde is. Maar binnen hetzelfde, kan alles toch heel anders worden… Lees verder
Een collega-moeder zei me laatst dat het een goed moment is om vlak voor pakjesavond ‘de pleister er af te trekken’. Maar dat leek me wat ongezellig… Lees verder
Ik kijk recht voor me uit. ‘Mama, doe je mond eens open.’ Flo zit naast me in de auto en doet alles om mijn aandacht te vangen. Lees verder
‘Het is ánders, niet erg.’ ‘Ik heb nooit een empty-nest-syndroom want Flo blijft lekker bij ons wonen…’ Lees verder
May-Britt moest echt even slikken van het nieuws dat ze voor Flo moeten gaan uitkijken naar vervangend onderwijs. Maar gelukkig is daar Pim, die haar leert om positief naar de toekomst te kijken. En haar eigen lief… Lees verder
Lockdown en ook nog eens regen? Vinden wij he-le-maal niet erg want wij hebben een verse verslaving. Lees verder
Tien jaar geleden werd een kleine lieve Flo geboren. May-Britt weet nog precies hoe dat was… Lees verder
‘Als ik maar geen opa wordt genoemd’, zei May’s vader toen ze hem vertelde dat ze zwanger was. Nu is hij Kiek, de beste grootvader die ze zich wensen kunnen… Lees verder
Flo is in Haarlem, op haar nieuwe school, May-Britt bij een modeshow in Parijs. Terwijl de rest van het gezelschap even niet met het thuisfront bezig lijkt, is haar oog standaard gericht op het scherm van haar telefoon… Lees verder
Dat vindt May soms moeilijk. Maar dan komt ze tot een bijzonder mooie realisatie… Lees verder
Juf is er altijd. Juf is nooit ziek. Maar dit jaar moesten we haar een paar keer missen… Lees verder
Of ik een minuutje kan wachten. Door de glazen strook naast de deur van het kantoortje van meester Ad zie ik een bos blonde krullen. Een andere moeder is me voor. Geen probleem. Ik houd van wachten. Lees verder
Op de vraag ‘En, hoe gaat het thuis?’ kon ik de laatste tijd een stevig ‘prima’ antwoorden… Lees verder
May vond er van alles van, al moet ze nu na al die jaren misschien toch wel toegeven dat ze gelijk hadden. Een heel klein beetje dan… Lees verder
Flo heeft een nieuwe hobby. Laat ik het zo maar noemen. Dat klinkt gezelliger dan tic of rariteit, wat het natuurlijk eigenlijk is. Lees verder
De jongste dochter van May vindt het niet meer vanzelfsprekend om in het openbaar met een pop te lopen. ‘De mensen, mama, de mensen mogen haar niet zien…’ Lees verder
Meer lezen