‘Dus we hebben allebei een rugzakje en nu is het maar afwachten.’ Hij trekt me tegen zich aan en frunnikt aan mijn haar. Lees verder
‘‘En Jij?’ Er is zoveel te vertellen dat het telkens nachtwerk wordt. Vandaag waren onze scheidingen aan bod… Lees verder
‘We zitten aan de keukentafel en drinken koffie. Hij is vannacht voor het eerst blijven slapen. Ik kijk naar hem. Hij glimlacht terug, staat dan op en trekt me omhoog uit mijn keukenstoel… Lees verder
‘Ik wil verder met mezelf en met mijn werk en mijn dochter en mijn vrienden. Ik wil niet meer tobben over what if en de kok en zijn fratsen.’ Lees verder
‘Doodgemoedereerd zit hij op het bankje van de buren verderop. Alsof er niets is voorgevallen daar in die kroeg en hij zich helemaal nergens voor hoeft te schamen… Lees verder
‘De kastelein was met de kok meegelopen tot op de stoep. Een soort uitgeleide uit voorzorg. Met een ‘van het huis, voor de schrik’ had hij twee verse wijntjes voor ons neergezet en gezegd dat hij het wel hoorde als we ‘m nodig hadden… Lees verder
‘Liegen en bedriegen dus. Dat is het enige wat je met zekerheid over de kok kan zeggen. En dan heb ik vast nog lang niet alles gehoord, want vanavond staat er een vervolg met zijn ex gepland… Lees verder
‘Hoeveel mensen heeft die kok dan op zijn kosten laten overnachten in die vijfsterrenhut?’ vraagt vriendin M… Lees verder
‘Toen ik met de ex van de kok uit de kroeg werd gezet omdat alle tl-lampen aangingen en de kastelein naar huis wilde, tolde mijn hoofd van de verhalen… Lees verder
‘Ik voel me alsof ik een date heb, wat feitelijk ook zo is. Alleen hoort deze rare onrust totaal niet bij een afspraak met gewoon een vrouw… Lees verder
‘Wie is deze vrouw – aan het handschrift te zien komt dit anonieme briefje op mijn deurmat van een vrouw?’ Lees verder
‘Het bezoek van de kok is van een week terug. Nadat hij mijn keukentafel nogal halsoverkop had verlaten bleef het drie dagen stil. Toen ging hij – of moet ik zeggen: het? – me ongewild toch bezighouden en belde ik hem… Lees verder
‘Ik vraag wat ik al weet. Of hij zit te janken aan de telefoon. Was ik echt zo bitchy dat ik een volwassen vent aan het huilen heb gebracht? Lees verder
‘Het wordt toch maar een tekstbericht naar mijn kok besluit ik. Sinds de rendez-vous in de kroeg vorige week hebben we elkaar niet meer gesproken… Lees verder
‘Zuid-Afrika wordt het. En we gaan er met de kerstvakantie samen naar toe, mijn dochter en ik… Lees verder
‘Ik vraag haar wat ze ervan denkt, mijn moeder. Van de kok en dat hij gisteren als het weerlicht deze kant uit was gekomen en toen zonder problemen weer naar huis was gekacheld… Lees verder
‘Waar ben je?’ Hij klinkt vrolijk, bijna uitgelaten. Hij lacht zijn echte lach. Ik zeg dat ik bij mijn ouders ben, aan de andere kant van het land… Lees verder
‘Dan mag ik je nu toch zeker wel uitnodigen om een keer met me uit eten te gaan?’ vraagt de man die kwam koken… Lees verder
‘Of ik wat te doen heb vanavond, waagt hij te vragen. Wacht heel even. Wekenlang niets en nu dit?’ Lees verder
‘Mijn moeder belt. Ik moet niet schrikken, zegt ze, waardoor ik me juist lam schrik. Of ik in de auto zit, wil ze weten. Ja dat zit ik. Lees verder
‘Dus we hebben allebei een rugzakje en nu is het maar afwachten.’ Hij trekt me tegen zich aan en frunnikt aan mijn haar. Lees verder
‘We zitten aan de keukentafel en drinken koffie. Hij is vannacht voor het eerst blijven slapen. Ik kijk naar hem. Hij glimlacht terug, staat dan op en trekt me omhoog uit mijn keukenstoel… Lees verder
‘Doodgemoedereerd zit hij op het bankje van de buren verderop. Alsof er niets is voorgevallen daar in die kroeg en hij zich helemaal nergens voor hoeft te schamen… Lees verder
‘Liegen en bedriegen dus. Dat is het enige wat je met zekerheid over de kok kan zeggen. En dan heb ik vast nog lang niet alles gehoord, want vanavond staat er een vervolg met zijn ex gepland… Lees verder
‘Toen ik met de ex van de kok uit de kroeg werd gezet omdat alle tl-lampen aangingen en de kastelein naar huis wilde, tolde mijn hoofd van de verhalen… Lees verder
‘Wie is deze vrouw – aan het handschrift te zien komt dit anonieme briefje op mijn deurmat van een vrouw?’ Lees verder
‘Ik vraag wat ik al weet. Of hij zit te janken aan de telefoon. Was ik echt zo bitchy dat ik een volwassen vent aan het huilen heb gebracht? Lees verder
‘Zuid-Afrika wordt het. En we gaan er met de kerstvakantie samen naar toe, mijn dochter en ik… Lees verder
‘Waar ben je?’ Hij klinkt vrolijk, bijna uitgelaten. Hij lacht zijn echte lach. Ik zeg dat ik bij mijn ouders ben, aan de andere kant van het land… Lees verder
‘Of ik wat te doen heb vanavond, waagt hij te vragen. Wacht heel even. Wekenlang niets en nu dit?’ Lees verder
‘‘En Jij?’ Er is zoveel te vertellen dat het telkens nachtwerk wordt. Vandaag waren onze scheidingen aan bod… Lees verder
‘Ik wil verder met mezelf en met mijn werk en mijn dochter en mijn vrienden. Ik wil niet meer tobben over what if en de kok en zijn fratsen.’ Lees verder
‘De kastelein was met de kok meegelopen tot op de stoep. Een soort uitgeleide uit voorzorg. Met een ‘van het huis, voor de schrik’ had hij twee verse wijntjes voor ons neergezet en gezegd dat hij het wel hoorde als we ‘m nodig hadden… Lees verder
‘Hoeveel mensen heeft die kok dan op zijn kosten laten overnachten in die vijfsterrenhut?’ vraagt vriendin M… Lees verder
‘Ik voel me alsof ik een date heb, wat feitelijk ook zo is. Alleen hoort deze rare onrust totaal niet bij een afspraak met gewoon een vrouw… Lees verder
‘Het bezoek van de kok is van een week terug. Nadat hij mijn keukentafel nogal halsoverkop had verlaten bleef het drie dagen stil. Toen ging hij – of moet ik zeggen: het? – me ongewild toch bezighouden en belde ik hem… Lees verder
‘Het wordt toch maar een tekstbericht naar mijn kok besluit ik. Sinds de rendez-vous in de kroeg vorige week hebben we elkaar niet meer gesproken… Lees verder
‘Ik vraag haar wat ze ervan denkt, mijn moeder. Van de kok en dat hij gisteren als het weerlicht deze kant uit was gekomen en toen zonder problemen weer naar huis was gekacheld… Lees verder
‘Dan mag ik je nu toch zeker wel uitnodigen om een keer met me uit eten te gaan?’ vraagt de man die kwam koken… Lees verder
‘Mijn moeder belt. Ik moet niet schrikken, zegt ze, waardoor ik me juist lam schrik. Of ik in de auto zit, wil ze weten. Ja dat zit ik. Lees verder