Dit moet even hoor
Ik kan dit natuurlijk ook mailen aan degene om wie dit gaat. Kan. Toch vind ik dat iedereen even mee mag lezen. Hoe persoonlijk het ook is. Lees verder
Ik kan dit natuurlijk ook mailen aan degene om wie dit gaat. Kan. Toch vind ik dat iedereen even mee mag lezen. Hoe persoonlijk het ook is. Lees verder
Gesmuld heb ik van het boek ‘Alleen op de wereld’, met Remy in de hoofdrol. Dat hij op het eind toch weer zijn moeder tegenkwam, vond ik bijna jammer. Het idee, dat je met jezelf door de wereld kon zwerven, sprak me toen al aan. Lees verder
‘Ik gooide mezelf over mijn eigen grenzen heen het bad in. Jemig, wat deed dat zeer aan mijn neus.’ Lees verder
En tadá, wat ligt daar vlakbij een idyllisch kreekje? Een setje honeymooners. Al zou ik bedanken voor zo’n honeymoon… Lees verder
Heel blij was ik, toen ik van de Stichting Afrikaanse Albino’s in Nederland zes liter sun screen meekreeg, voor de meisjes en jongvolwassenen die buiten de hulpverleningsprojecten vallen. Lees verder
Dat is nog eens bijzonder wakker worden: aan de overkant van de rivier trompetteren olifanten. Ik spring mijn bed uit, want stel je voor dat ik iets bijzonders mis. Lees verder
Ook al heeft ze er jaren gewoond en gewerkt. Lees verder
Terug in Zambia en dat zullen we weten. Na een verrukkelijke dag hangen bij het zwembad van de Palmwood Lodge, vertrekken we de dag erna naar Katete. We hebben een auto met chauffeur gehuurd en Christopher rijdt voor. We stouwen alle zooi in de auto en hoppa, daar gaan we. Lees verder
‘Als jullie dit lezen ben ik net geland’ Lees verder
Hilda, mijn ex-buurvrouw uit Zambia, stuurt een foto van haar jongste dochtertje Amanda, die een blanke, gammel ogende, pop met één been in bad stopt. Amanda noemt haar ‘mijn witte adoptiekind’. Lees verder
Het gezegde ‘als een oude man of vrouw sterft, is het alsof er een bibliotheek is afgebrand’, klopt. Weg zijn de verhalen en je moet het doen met de herinneringen. Lees verder
Proost. Op het zielenheil van de waterkoker, met dank voor alles wat hij voor mij betekende! Lees verder
Wat is dat toch in een mannenbrein? Dat er geen lampje gaat branden als je ziet dat je je gast niet op de grond in een kale kamer kan zetten? Lees verder
Wie kletsen er meer als kippen zonder kop, mannen of vrouwen? Mannen. Vooral deze. Lees en huiver. Lees verder
”Ik zing voortaan heel hard HOEPERDEPOEP LIGT OP DE STOEP, als zij voorbijkomt. Ik ben voor.” Lees verder
En leert op deze manier dat het leven uit bestaat uit compromissen sluiten. Lees verder
Heb je háár weer… Ik hoor het jullie denken. Wat heeft ze toch met wc’s? Zeker de anale fase nooit achter zich gelaten? Lees verder
Natuurlijk, Wieke stemt. Maar op wie o wie? Lees verder
Zaterdag 2 maart: even naar de buurtsuper, want vanavond maak ik geitenkaasdingetjes met sla, spekjes en een frambozenvinaigrette. Lees verder
‘Had ik verteld,’ begint man vrolijk, gisteravond om tien uur, ‘dat Niels en Michael morgen komen? En Nico komt ook!’ Je zou denken: drie knappe mannen op bezoek, hoe leuk wil je dat de dag begint? Lees verder
Ik kan dit natuurlijk ook mailen aan degene om wie dit gaat. Kan. Toch vind ik dat iedereen even mee mag lezen. Hoe persoonlijk het ook is. Lees verder
‘Ik gooide mezelf over mijn eigen grenzen heen het bad in. Jemig, wat deed dat zeer aan mijn neus.’ Lees verder
Heel blij was ik, toen ik van de Stichting Afrikaanse Albino’s in Nederland zes liter sun screen meekreeg, voor de meisjes en jongvolwassenen die buiten de hulpverleningsprojecten vallen. Lees verder
Ook al heeft ze er jaren gewoond en gewerkt. Lees verder
‘Als jullie dit lezen ben ik net geland’ Lees verder
Het gezegde ‘als een oude man of vrouw sterft, is het alsof er een bibliotheek is afgebrand’, klopt. Weg zijn de verhalen en je moet het doen met de herinneringen. Lees verder
Wat is dat toch in een mannenbrein? Dat er geen lampje gaat branden als je ziet dat je je gast niet op de grond in een kale kamer kan zetten? Lees verder
”Ik zing voortaan heel hard HOEPERDEPOEP LIGT OP DE STOEP, als zij voorbijkomt. Ik ben voor.” Lees verder
Heb je háár weer… Ik hoor het jullie denken. Wat heeft ze toch met wc’s? Zeker de anale fase nooit achter zich gelaten? Lees verder
Zaterdag 2 maart: even naar de buurtsuper, want vanavond maak ik geitenkaasdingetjes met sla, spekjes en een frambozenvinaigrette. Lees verder
Gesmuld heb ik van het boek ‘Alleen op de wereld’, met Remy in de hoofdrol. Dat hij op het eind toch weer zijn moeder tegenkwam, vond ik bijna jammer. Het idee, dat je met jezelf door de wereld kon zwerven, sprak me toen al aan. Lees verder
En tadá, wat ligt daar vlakbij een idyllisch kreekje? Een setje honeymooners. Al zou ik bedanken voor zo’n honeymoon… Lees verder
Dat is nog eens bijzonder wakker worden: aan de overkant van de rivier trompetteren olifanten. Ik spring mijn bed uit, want stel je voor dat ik iets bijzonders mis. Lees verder
Terug in Zambia en dat zullen we weten. Na een verrukkelijke dag hangen bij het zwembad van de Palmwood Lodge, vertrekken we de dag erna naar Katete. We hebben een auto met chauffeur gehuurd en Christopher rijdt voor. We stouwen alle zooi in de auto en hoppa, daar gaan we. Lees verder
Hilda, mijn ex-buurvrouw uit Zambia, stuurt een foto van haar jongste dochtertje Amanda, die een blanke, gammel ogende, pop met één been in bad stopt. Amanda noemt haar ‘mijn witte adoptiekind’. Lees verder
Proost. Op het zielenheil van de waterkoker, met dank voor alles wat hij voor mij betekende! Lees verder
Wie kletsen er meer als kippen zonder kop, mannen of vrouwen? Mannen. Vooral deze. Lees en huiver. Lees verder
En leert op deze manier dat het leven uit bestaat uit compromissen sluiten. Lees verder
Natuurlijk, Wieke stemt. Maar op wie o wie? Lees verder
‘Had ik verteld,’ begint man vrolijk, gisteravond om tien uur, ‘dat Niels en Michael morgen komen? En Nico komt ook!’ Je zou denken: drie knappe mannen op bezoek, hoe leuk wil je dat de dag begint? Lees verder