Zeno II
‘Weet je zeker dat het gaat?’ Mijn geliefde vouwt nog een keer zijn hoofd om de deur terwijl Flo zich in haar badpak wurmt. Ik knik. Echt. Heus… Lees verder
‘Weet je zeker dat het gaat?’ Mijn geliefde vouwt nog een keer zijn hoofd om de deur terwijl Flo zich in haar badpak wurmt. Ik knik. Echt. Heus… Lees verder
‘Ik wil niet wachten, ik wil nú skiën.’ Op de dag dat drammen en daadkracht werden uitgedeeld, had Flo de wekker extra vroeg gezet… Lees verder
De juf van Flo belt en ik weet waarom… Lees verder
Ik lig in bed en hoor een kraak. Ik weet precies wie die kraak veroorzaakt en waar die persoon zich bevindt… Lees verder
Mandy steekt twee vingers op terwijl ze met haar andere hand een boks geeft. Daarna wijst ze trots naar haar mondkapje… Lees verder
Een tijdje waren ze onafscheidelijk, Flo en J…
Of ik nog weet dat het volgende week studiedag is. Ik knik… Lees verder
Een reünie is natuurlijk gewoon een grote etalage, maar als jouw etalage wat uitleg behoeft, kun je er behoorlijk tegenop zien… Lees verder
Het klikt met de buurvrouw van May’s strandhuisje… Lees verder
Dat er mensen zijn die de buiten- en binnenkant van onze dochter soms moeilijk met elkaar te rijmen vinden? Soit! Lees verder
We zitten samen in bad. Voor Flo is dit vaste prik. Na het avondeten in bad, onesie aan, filmpje kijken en slapen… Lees verder
De wereld van Flo is vaak anders dan die van veel andere kinderen. Maar met sommige dingen is het toch precies hetzelfde… Lees verder
Tot deze opmerking van een vrouw bij de kapper… Lees verder
Een iPad moest het zijn. Na 364 dagen wikken, wegen, kiezen en delen was het dit geworden… Lees verder
Negen dagen niets. Heerlijk. Maar wel negen dagen in de etalage. Zo voelt de vakantie voor May-Britt… Lees verder
Mijn liefste vriendinnen zeggen dat Flo ons heeft uitgekozen. Dat vind ik een compliment zo groot dat ik het niet kan beamen… Lees verder
‘Weet je zeker dat het gaat?’ Mijn geliefde vouwt nog een keer zijn hoofd om de deur terwijl Flo zich in haar badpak wurmt. Ik knik. Echt. Heus… Lees verder
De juf van Flo belt en ik weet waarom… Lees verder
Mandy steekt twee vingers op terwijl ze met haar andere hand een boks geeft. Daarna wijst ze trots naar haar mondkapje… Lees verder
Of ik nog weet dat het volgende week studiedag is. Ik knik… Lees verder
Het klikt met de buurvrouw van May’s strandhuisje… Lees verder
De wereld van Flo is vaak anders dan die van veel andere kinderen. Maar met sommige dingen is het toch precies hetzelfde… Lees verder
Tot deze opmerking van een vrouw bij de kapper… Lees verder
Negen dagen niets. Heerlijk. Maar wel negen dagen in de etalage. Zo voelt de vakantie voor May-Britt… Lees verder
‘Ik wil niet wachten, ik wil nú skiën.’ Op de dag dat drammen en daadkracht werden uitgedeeld, had Flo de wekker extra vroeg gezet… Lees verder
Ik lig in bed en hoor een kraak. Ik weet precies wie die kraak veroorzaakt en waar die persoon zich bevindt… Lees verder
Een tijdje waren ze onafscheidelijk, Flo en J…
Een reünie is natuurlijk gewoon een grote etalage, maar als jouw etalage wat uitleg behoeft, kun je er behoorlijk tegenop zien… Lees verder
Dat er mensen zijn die de buiten- en binnenkant van onze dochter soms moeilijk met elkaar te rijmen vinden? Soit! Lees verder
We zitten samen in bad. Voor Flo is dit vaste prik. Na het avondeten in bad, onesie aan, filmpje kijken en slapen… Lees verder
Een iPad moest het zijn. Na 364 dagen wikken, wegen, kiezen en delen was het dit geworden… Lees verder
Mijn liefste vriendinnen zeggen dat Flo ons heeft uitgekozen. Dat vind ik een compliment zo groot dat ik het niet kan beamen… Lees verder