Deze fout maken we te makkelijk in ons leven
Alsof het vannacht was, zo voelt het nog af en toe… Lees verder
Alsof het vannacht was, zo voelt het nog af en toe… Lees verder
De Hollandsche Eenheidsprijzen Maatschappij Amsterdam, want zo heet je voluit, blijft bestaan. Lees verder
‘Geef eens een handje’, ik denk dat mijn moeder deze zin een triljoen keer herhaald heeft toen ik opgevoed werd. Braaf als ik was deed ik dat dan ook keurig… Lees verder
Geef me een boeiend boek en mijn vriend gaat zijn beklag doen. Terecht hoor, of ik misschien onder het eten met hem wil praten. Lees verder
Gisteren voelde ik me de meest ontaarde vriendin ter wereld. Lees verder
Sky warmt me alvast een beetje op vorige week, paar gewone nummertjes en dan zo’n lekkere kerstdijenkletser tussendoor. Eerst dacht ik nog: huh? Maar bij de tweede keer zat ik al toegeeflijk mee te deinen. Lees verder
Ik maakte al wat mijlen op meren en op zee, maar dat was meestal per zeilboot van elf meter. Lees verder
Soms zie ik een foto van mezelf en dan schrik ik me te pletter. ‘Zie ik er zó uit? Had je niet even iets kunnen zeggen? Lekkere vriend ben jij, zeg!’ Lees verder
In drie uur sta je op Maltese grond. Ze hebben de euro. In Valletta barst het van de boetiekhotelletjes en je kunt van terras naar restaurant en door naar fijne barretjes. Lees verder
Bij het eerste glas chardonnay wordt de afstand een beetje kleiner, onder glas vier schurkt het tegen gevaarlijk dichtbij, tot de persoon in kwestie mijn aura begint te invade-en. Zo voelt het. Lees verder
Van die quotes die zeggen hoe stom de maandag is, die vind ik dus irritant op het tergende af (aan deze quotes heb je trouwens wél iets). Allereerst: stop met klagen, werken is geen straf. Lees verder
Goede wenkbrauwen staan bovenaan het wensenlijstje in een genenpakket, of dat zouden ze moeten staan. Lees verder
Ares, de psychologische horror (!)-thriller over een geheim studentengenootschap in Amsterdam is de nieuwe Neerlandse trots op Netflix. Lees verder
Geef je boek de titel ‘Hoeveel poten heeft een octopus?’ en ik wil het lezen. Lees verder
Tot je weg bent hoor. Daarna is het leven goed. Lees verder
Onze Grace, onze Frankie. Sol, Robert, Mallory, Brianna (!), Coyote en Bud… Daar gaat onze bijna-familie, ook de langstlopende Netflix-serie ooit moet eindigen. Lees verder
‘Dat kan ik niet, ik moet gewoon iets te kauwen hebben,’ was mijn standaard reactie op de vraag of ik een sapdetox wilde doen. Lees verder
Deze week deed ik voor het eerst een sapjes detox. De dinsdag was zwaar, de woensdag een klein beetje beter en op donderdag dacht ik: nou, dat kan ik nog wel een dagje. Lees verder
Het is 44 jaar later en ein-de-lijk mogen wij weer een keertje. Lees verder
Alsof het vannacht was, zo voelt het nog af en toe… Lees verder
‘Geef eens een handje’, ik denk dat mijn moeder deze zin een triljoen keer herhaald heeft toen ik opgevoed werd. Braaf als ik was deed ik dat dan ook keurig… Lees verder
Geef me een boeiend boek en mijn vriend gaat zijn beklag doen. Terecht hoor, of ik misschien onder het eten met hem wil praten. Lees verder
Sky warmt me alvast een beetje op vorige week, paar gewone nummertjes en dan zo’n lekkere kerstdijenkletser tussendoor. Eerst dacht ik nog: huh? Maar bij de tweede keer zat ik al toegeeflijk mee te deinen. Lees verder
Soms zie ik een foto van mezelf en dan schrik ik me te pletter. ‘Zie ik er zó uit? Had je niet even iets kunnen zeggen? Lekkere vriend ben jij, zeg!’ Lees verder
Bij het eerste glas chardonnay wordt de afstand een beetje kleiner, onder glas vier schurkt het tegen gevaarlijk dichtbij, tot de persoon in kwestie mijn aura begint te invade-en. Zo voelt het. Lees verder
Goede wenkbrauwen staan bovenaan het wensenlijstje in een genenpakket, of dat zouden ze moeten staan. Lees verder
Geef je boek de titel ‘Hoeveel poten heeft een octopus?’ en ik wil het lezen. Lees verder
Onze Grace, onze Frankie. Sol, Robert, Mallory, Brianna (!), Coyote en Bud… Daar gaat onze bijna-familie, ook de langstlopende Netflix-serie ooit moet eindigen. Lees verder
Deze week deed ik voor het eerst een sapjes detox. De dinsdag was zwaar, de woensdag een klein beetje beter en op donderdag dacht ik: nou, dat kan ik nog wel een dagje. Lees verder
De Hollandsche Eenheidsprijzen Maatschappij Amsterdam, want zo heet je voluit, blijft bestaan. Lees verder
Gisteren voelde ik me de meest ontaarde vriendin ter wereld. Lees verder
Ik maakte al wat mijlen op meren en op zee, maar dat was meestal per zeilboot van elf meter. Lees verder
In drie uur sta je op Maltese grond. Ze hebben de euro. In Valletta barst het van de boetiekhotelletjes en je kunt van terras naar restaurant en door naar fijne barretjes. Lees verder
Van die quotes die zeggen hoe stom de maandag is, die vind ik dus irritant op het tergende af (aan deze quotes heb je trouwens wél iets). Allereerst: stop met klagen, werken is geen straf. Lees verder
Ares, de psychologische horror (!)-thriller over een geheim studentengenootschap in Amsterdam is de nieuwe Neerlandse trots op Netflix. Lees verder
Tot je weg bent hoor. Daarna is het leven goed. Lees verder
‘Dat kan ik niet, ik moet gewoon iets te kauwen hebben,’ was mijn standaard reactie op de vraag of ik een sapdetox wilde doen. Lees verder
Het is 44 jaar later en ein-de-lijk mogen wij weer een keertje. Lees verder