Laat die royals toch!
Je bent mooi klaar met zogenaamd blauw bloed… Lees verder
Je bent mooi klaar met zogenaamd blauw bloed… Lees verder
Ik wil geen kletskous, maar een pitbull die voor de burgers opkomt… Lees verder
Mijn specialiteit op culinair gebied verdient de naam culinair niet (daar denk je toch woest exotische gerechten bij, waarvoor je de ingrediënten bij jou in de buurt nooit kunt krijgen)… Lees verder
En hoe trouwen haar van de straat en uit de gevangenis heeft gehouden… Lees verder
Soms ben ik paranormaal begaafd. Dan weet ik op dinsdag dat op donderdagmiddag om tien over vier mijn internet eruit vliegt en wegblijft… Lees verder
Over relikwieën gesproken… (zie mijn stukje van afgelopen woensdag). Ik opende voor de aardigheid de rieten wasmand die al honderd jaar met me meeverhuist, maar waar ik tot gisteren nooit in keek… Lees verder
Jemig, wat wordt dit een miepig stukje. En ik had me nog zo voorgenomen niet te zeiken over kleinigheden… Lees verder
Gisteren stuurde Franska me een mooie foto van een zonsondergang. ‘Ik hoop niet dat ik nu last krijg van het Stendhalsyndroom’, appte ze. Huh? ‘Wasdat?’ vroeg ik… Lees verder
Ook al zijn mijn kinderen 34 (zoon en schoondochter), ik wil er toch heen, met een krat vol eten… Lees verder
Als het niet zo tragisch was, zou ik keihard moeten huilen van het lachen… Lees verder
Als ik op het journaal wacht, komen er commercials voorbij, die ik meestal niet bekijk, maar toch krijg ik er soms wat van mee en leiden ze tot een gesprek over iets wat ons allemaal ooit gaat gebeuren: Je gaat dood… en dan? Lees verder
Een verzoek van dochter in onze familie-app: Wie weet er een leuke naam voor haar nieuwe katje? Met een foto erbij van het aandoenlijke dier. We smelten massaal, maar toch zou ze beter moeten weten… Lees verder
Hoppa, daar gaat weer een wattenstaafje een neusgat of keelholte in. Op het nieuws en tijdens de talkshows als er deskundigen aan het woord zijn, worden we hiermee verblijd. Ik ga er al bij voorbaat van kokhalzen… Lees verder
Hoewel, hadden we nou toch maar trouwringen. Kun je leuke dingen mee doen, hoorde ik laatst van Wieke… Lees verder
‘Net iets voor jou!’ vond Man en wees me op een bericht in de Volkskrant. Wij zijn fan van Sander Donkers, die op de voorpagina juweeltjes schreef over zijn tante Jo… Lees verder
Ik word niet goed van de negatieve en vaak oliedomme commentaren op berichten van de overheid over Covid 19… Lees verder
We hebben er allemaal wel een paar in onze omgeving. Je probeert iets leuks, akeligs of ontroerends te vertellen… Lees verder
Je gaat voor breekzand (om loszittende stenen en tegels weer vast te zetten) naar het tuincentrum, en je vindt de fontein van je dromen… Lees verder
Ik ben van het pure, ambachtelijke handwerk: uit de grond trekken, uitschudden, aanharken en straks uitrusten in de schaduw en hopen dat het snel half vijf is: witte-wijn-tijd. Lees verder
Een kennis piept per mail dat ze in een gat valt, omdat ze binnenkort met pensioen gaat. Lees verder
Je bent mooi klaar met zogenaamd blauw bloed… Lees verder
Mijn specialiteit op culinair gebied verdient de naam culinair niet (daar denk je toch woest exotische gerechten bij, waarvoor je de ingrediënten bij jou in de buurt nooit kunt krijgen)… Lees verder
Soms ben ik paranormaal begaafd. Dan weet ik op dinsdag dat op donderdagmiddag om tien over vier mijn internet eruit vliegt en wegblijft… Lees verder
Jemig, wat wordt dit een miepig stukje. En ik had me nog zo voorgenomen niet te zeiken over kleinigheden… Lees verder
Ook al zijn mijn kinderen 34 (zoon en schoondochter), ik wil er toch heen, met een krat vol eten… Lees verder
Als ik op het journaal wacht, komen er commercials voorbij, die ik meestal niet bekijk, maar toch krijg ik er soms wat van mee en leiden ze tot een gesprek over iets wat ons allemaal ooit gaat gebeuren: Je gaat dood… en dan? Lees verder
Hoppa, daar gaat weer een wattenstaafje een neusgat of keelholte in. Op het nieuws en tijdens de talkshows als er deskundigen aan het woord zijn, worden we hiermee verblijd. Ik ga er al bij voorbaat van kokhalzen… Lees verder
‘Net iets voor jou!’ vond Man en wees me op een bericht in de Volkskrant. Wij zijn fan van Sander Donkers, die op de voorpagina juweeltjes schreef over zijn tante Jo… Lees verder
We hebben er allemaal wel een paar in onze omgeving. Je probeert iets leuks, akeligs of ontroerends te vertellen… Lees verder
Ik ben van het pure, ambachtelijke handwerk: uit de grond trekken, uitschudden, aanharken en straks uitrusten in de schaduw en hopen dat het snel half vijf is: witte-wijn-tijd. Lees verder
Ik wil geen kletskous, maar een pitbull die voor de burgers opkomt… Lees verder
En hoe trouwen haar van de straat en uit de gevangenis heeft gehouden… Lees verder
Over relikwieën gesproken… (zie mijn stukje van afgelopen woensdag). Ik opende voor de aardigheid de rieten wasmand die al honderd jaar met me meeverhuist, maar waar ik tot gisteren nooit in keek… Lees verder
Gisteren stuurde Franska me een mooie foto van een zonsondergang. ‘Ik hoop niet dat ik nu last krijg van het Stendhalsyndroom’, appte ze. Huh? ‘Wasdat?’ vroeg ik… Lees verder
Als het niet zo tragisch was, zou ik keihard moeten huilen van het lachen… Lees verder
Een verzoek van dochter in onze familie-app: Wie weet er een leuke naam voor haar nieuwe katje? Met een foto erbij van het aandoenlijke dier. We smelten massaal, maar toch zou ze beter moeten weten… Lees verder
Hoewel, hadden we nou toch maar trouwringen. Kun je leuke dingen mee doen, hoorde ik laatst van Wieke… Lees verder
Ik word niet goed van de negatieve en vaak oliedomme commentaren op berichten van de overheid over Covid 19… Lees verder
Je gaat voor breekzand (om loszittende stenen en tegels weer vast te zetten) naar het tuincentrum, en je vindt de fontein van je dromen… Lees verder
Een kennis piept per mail dat ze in een gat valt, omdat ze binnenkort met pensioen gaat. Lees verder