Wat een schrik, hè
Lieve kinderen,… Lees verder
Lieve kinderen,… Lees verder
Dit is een stille column, in plaats van een stille tocht… Lees verder
‘Mijn vrienden zeggen altijd…’ Ken je die uitdrukking? Lees verder
Wat maken we een lawaai met zijn allen, hè? Valt dat jou ook steeds meer op? Of word ik gewoon een dagje ouder? Of een zeurkous die niks meer kan hebben? Lees verder
Vroeger was ik bang voor de dood, maar nu niet meer. Ik heb inmiddels een aantal mensen zien sterven en ik denk dat ik dat ook wel kan… Lees verder
‘Je hebt een kwak in de tuin’, roept mijn vriendin… Lees verder
Voor het derde jaar op rij niet op vakantie. En nou heb ik in mijn eigen tuin niks te zeuren, maar toch… wisseling van omgeving is ook fijn… Lees verder
En toen ging ik gezellig op zoek naar een stacaravan… Lees verder
Waarom wil ik toch altijd het raam open hebben als ik werk? Om frisse lucht binnen te krijgen? Lees verder
De dufsuffer zit op een bankje en kijkt wat suffig voor zich uit. Een beetje duf ook natuurlijk, want dat is wat dufsuffers doen. Zij suffen wat duf voor zich uit… Lees verder
Eindelijk heb ik een vrije dag. Zo’n dag dat even niets hoeft… Lees verder
File. We hebben er allemaal een hekel aan. Maar file op de Mont Blanc schijnt helemaal erg te zijn… Lees verder
Even over hoe wij elkaar gek kunnen maken. En als het niet zo triest was, dan moest ik erom lachen… Lees verder
Op de verdieping boven mijn eerste huurwoning woonde een buurman die dol was op klussen… Lees verder
Mijn man hanteerde als tiener de stelregel dat zeventig jaar worden meer dan genoeg was… Lees verder
Ik ken heel veel speciale mensen. En niet dat ík dat dan zo voel, maar dat vinden ze dan zelf… Lees verder
O, nu schijn ík iets te mankeren. Tssss… Lees verder
Beste Bromsnor… Lees verder
Als ik alleen was… Wie droomt daar nou niet af en toe van? Lees verder
‘Je moet luisteren naar je lichaam’, roept ze weer… Lees verder
Lieve kinderen,… Lees verder
‘Mijn vrienden zeggen altijd…’ Ken je die uitdrukking? Lees verder
Vroeger was ik bang voor de dood, maar nu niet meer. Ik heb inmiddels een aantal mensen zien sterven en ik denk dat ik dat ook wel kan… Lees verder
Voor het derde jaar op rij niet op vakantie. En nou heb ik in mijn eigen tuin niks te zeuren, maar toch… wisseling van omgeving is ook fijn… Lees verder
Waarom wil ik toch altijd het raam open hebben als ik werk? Om frisse lucht binnen te krijgen? Lees verder
Eindelijk heb ik een vrije dag. Zo’n dag dat even niets hoeft… Lees verder
Even over hoe wij elkaar gek kunnen maken. En als het niet zo triest was, dan moest ik erom lachen… Lees verder
Mijn man hanteerde als tiener de stelregel dat zeventig jaar worden meer dan genoeg was… Lees verder
O, nu schijn ík iets te mankeren. Tssss… Lees verder
Als ik alleen was… Wie droomt daar nou niet af en toe van? Lees verder
Dit is een stille column, in plaats van een stille tocht… Lees verder
Wat maken we een lawaai met zijn allen, hè? Valt dat jou ook steeds meer op? Of word ik gewoon een dagje ouder? Of een zeurkous die niks meer kan hebben? Lees verder
‘Je hebt een kwak in de tuin’, roept mijn vriendin… Lees verder
En toen ging ik gezellig op zoek naar een stacaravan… Lees verder
De dufsuffer zit op een bankje en kijkt wat suffig voor zich uit. Een beetje duf ook natuurlijk, want dat is wat dufsuffers doen. Zij suffen wat duf voor zich uit… Lees verder
File. We hebben er allemaal een hekel aan. Maar file op de Mont Blanc schijnt helemaal erg te zijn… Lees verder
Op de verdieping boven mijn eerste huurwoning woonde een buurman die dol was op klussen… Lees verder
Ik ken heel veel speciale mensen. En niet dat ík dat dan zo voel, maar dat vinden ze dan zelf… Lees verder
Beste Bromsnor… Lees verder
‘Je moet luisteren naar je lichaam’, roept ze weer… Lees verder