The dingdoenregelaar has left the building
Tot dik een jaar geleden was ik de ‘dingdoenregelaar’ van ons gezin… Lees verder
Tot dik een jaar geleden was ik de ‘dingdoenregelaar’ van ons gezin… Lees verder
Ik heb een kennis die denkt dat altijd alles om hem draait… Lees verder
Lang geleden werkte ik voor een groot bedrijf, waar ik de assistente was van iemand die erg veel afwezig was… Lees verder
Het begon met de pompfunctie van mijn hart… Lees verder
Ik keek in de spiegel en moest lachen. Het is een oude spiegel en hij vertekent nogal. Ik leek nu heel oud en het werd zo eigenlijk meer een lachspiegel… Lees verder
En ineens zat ik met een vraag die ik geschikt achtte voor de huisarts. Ik belde dus maar meteen… Lees verder
Omdat mijn BMI aangaf dat ik niet deugde, en omdat de kledingindustrie me (met bordjes naar de grote-maten-afdeling) wijsmaakte dat ik niet tot de gemiddelde vrouwen behoorde, moest ik van mezelf vijf kilo afvallen… Lees verder
En ik voelde me ineens een heel rare inwoner van een raar land op een rare wereldbol… Lees verder
Er komt zelfs een einde aan elk jaar… Lees verder
Voor het geval je er het afgelopen jaar eentje gemist hebt op Franska.nl… Lees verder
Lastig hoor, om het altijd maar zuiver te houden… Lees verder
‘Je gebruikt het. Alleen meestal verkeerd’… Lees verder
Tut B. uit Mopperdorp kwam weer voorbij op mijn tijdlijn… Lees verder
Het stond er echt: Lang gewacht, stil gezwegen, nooit gedacht, toch gekregen… Lees verder
Ik werd onlangs gewezen op de inzichten van Bronnie Ware… Lees verder
‘Stel je voor dat iedereen dat zou doen!’ Wiens vader, moeder, meester of juf riep dat nou niet als je vroeger een papiertje op straat gooide? Lees verder
Eigenlijk werd ik er altijd al mee overspoeld, maar nu pas vallen ze me op: de masterclasses die ik krijg aangeboden om mijn leven te verrijken… Lees verder
En ineens stuitte ik, achter in een tijdschrift, op advertenties… Lees verder
Voordat ik ziek bleek, was ik net gevraagd om in een jury te komen fungeren als voorzitter… Lees verder
Soms krijg je wonderbaarlijke complimenten… Lees verder
Tot dik een jaar geleden was ik de ‘dingdoenregelaar’ van ons gezin… Lees verder
Lang geleden werkte ik voor een groot bedrijf, waar ik de assistente was van iemand die erg veel afwezig was… Lees verder
Ik keek in de spiegel en moest lachen. Het is een oude spiegel en hij vertekent nogal. Ik leek nu heel oud en het werd zo eigenlijk meer een lachspiegel… Lees verder
Omdat mijn BMI aangaf dat ik niet deugde, en omdat de kledingindustrie me (met bordjes naar de grote-maten-afdeling) wijsmaakte dat ik niet tot de gemiddelde vrouwen behoorde, moest ik van mezelf vijf kilo afvallen… Lees verder
Er komt zelfs een einde aan elk jaar… Lees verder
Lastig hoor, om het altijd maar zuiver te houden… Lees verder
Tut B. uit Mopperdorp kwam weer voorbij op mijn tijdlijn… Lees verder
Ik werd onlangs gewezen op de inzichten van Bronnie Ware… Lees verder
Eigenlijk werd ik er altijd al mee overspoeld, maar nu pas vallen ze me op: de masterclasses die ik krijg aangeboden om mijn leven te verrijken… Lees verder
Voordat ik ziek bleek, was ik net gevraagd om in een jury te komen fungeren als voorzitter… Lees verder
Ik heb een kennis die denkt dat altijd alles om hem draait… Lees verder
Het begon met de pompfunctie van mijn hart… Lees verder
En ineens zat ik met een vraag die ik geschikt achtte voor de huisarts. Ik belde dus maar meteen… Lees verder
En ik voelde me ineens een heel rare inwoner van een raar land op een rare wereldbol… Lees verder
Voor het geval je er het afgelopen jaar eentje gemist hebt op Franska.nl… Lees verder
‘Je gebruikt het. Alleen meestal verkeerd’… Lees verder
Het stond er echt: Lang gewacht, stil gezwegen, nooit gedacht, toch gekregen… Lees verder
‘Stel je voor dat iedereen dat zou doen!’ Wiens vader, moeder, meester of juf riep dat nou niet als je vroeger een papiertje op straat gooide? Lees verder
En ineens stuitte ik, achter in een tijdschrift, op advertenties… Lees verder
Soms krijg je wonderbaarlijke complimenten… Lees verder