Voorkomen is beter dan genezen

 

En ineens zat ik met een vraag die ik geschikt achtte voor de huisarts. Ik belde dus maar meteen.

 

 

 

 

‘De assistente is momenteel bezig met andere werkzaamheden, en kan u nu niet te woord staan’, kreeg ik te horen. ‘Voor spoed: toets één. Voor afspraken: probeer het later nog eens, of anders via de website.’

 

Nou, dan probeer ik het later nog eens, dacht ik. Maar helaas kreeg ik daarna nog drie keer hetzelfde bandje aan de lijn. 

 

Dan maar online. En dat had ik nog nooit gedaan. Ik kom eigenlijk nooit bij de huisarts. En de drie keer in mijn leven dat het nodig was, mocht ik meteen komen. Maar dat is dus ook al veranderd in het land van zorg, en ik kwam na vele zoekpogingen terecht bij iets dat werd gedefinieerd als patiënten-omgeving en zorg online. En daar zag ik zowaar het logo van mijn huisartsencollectief. Ik wist niet eens dat ze een logo hadden, maar zij wisten ook niet dat ik kanker had, dus toen stonden we weer quitte.

 

Deze site gaat binnenkort verdwijnen, las ik onder het logo dat ik aanklikte. Want meerdere artsen gaan samenwerken om de zorg bereikbaar te houden. 

 

Pffff, gelukkig maar. Maar vandaag moet het dus nog even via deze site.

 

Toets uw gebruikersnaam in, las ik na de volgende klik. En: Let op! Uw e-mailadres is NIET uw gebruikersnaam!

 

Uhhh… Oké. Maar wat is dan wel mijn gebruikersnaam? Ik probeerde een aantal woorden en zinnen die ik ooit op briefjes had geschreven en daarna in een doosje had gestopt, waarna ik erachter kwam dat zowel mijn gebruikersnaam als mijn wachtwoord eigenlijk vrij logisch waren. Nou ja, ik wilde een bloeddruktest en geen IQ test. Dus hup: ingelogd! 

 

Druk op de knop ‘afspraak maken’ aan de linkerkant, zag ik daar staan. Maar er was geen knop ‘afspraak maken’ aan de linkerkant. Noch aan de rechterkant, en ook niet onderliggend bij contact, info, of wat dan ook. Dat werd dus weer niks. Een site die wordt opgeheven hoeft blijkbaar niet meer bijgewerkt te worden, dus mezelf eerst maar even een kopje koffie aangeboden om bij te komen van de stress, en het daarna via ‘Zorgdomein’ (‘meer ruimte voor mensenwerk’) opnieuw geprobeerd. 

 

Maar daar kreeg ik op mijn scherm te zien: Er is helaas een fout opgetreden. Deze link werkt momenteel niet. Probeer het later nog eens.

 

En via ‘Uw zorg online’ kreeg ik de mededeling: 503 Service Unavailable. No server is available to handle this request.

 

Jongens, ik heb last van hoge bloeddruk hè!! 

 

Maar toen zag ik iets over inloggen met DigiD. En dat kan ik. Hoezee.

 

En ja hoor, ik kon al snel naar de digitale agenda van onze huisartsen. Hup, de mijne ernaast, en toen dacht ik: weet je wat, ik maak meteen een dubbele afspraak. Dan kan ik de huisarts even bijpraten over het afgelopen jaar, en bedanken voor de lieve telefoontjes waarin ze steeds vroeg of ze iets voor me kon doen. Dat was toen niet nodig, maar ik had nu wel wat vragen en dacht dat ik het niet ging redden in een kwartiertje.

 

Maar een dubbele afspraak aanklikken… nee, dát kon niet op deze site. Daarvoor moest ik even bellen! Grrr.

 

Dus ik denk dat ik vanaf nu maar elke week even naar de huisarts ga. Gewoon om te blijven oefenen hoe ik ze bereiken kan. Of belast ik dan de zorg onnodig?

 

Maar stel je voor dat ik ooit iets ergs heb, en ik ben mijn wachtwoord vergeten of er is weer iets aangepast? Voorkomen is beter dan genezen, toch?

 

Nou ja, ik hoop maar dat ‘bij spoed toets één’ dan wel blijft bestaan.

 

 

Door: Tineke

Tineke is schrijfster van de boeken “Toch?” en “Stof Genoeg” en ze blogt ook zo nu en dan. Ze woont op het platteland met één (leuke) man, twee (lieve) kinderen, drie (onbespeelde) muziekinstrumenten, vier (wisselende) mantelzorgprojecten, een (bijna) vijfde boek, haar zesde (luie) kat, en (dus) ongeveer zeven muizen.

Afbeelding van Tineke