‘Door deze rotopmerking ben ik weer terug bij af’
Als Maureen tijdens haar vakantie op een terrasje zit te eten hoort ze een gesprekje van haar buren. Dat brengt haar direct terug naar een verschrikkelijke periode in haar leven… Lees verder
Als Maureen tijdens haar vakantie op een terrasje zit te eten hoort ze een gesprekje van haar buren. Dat brengt haar direct terug naar een verschrikkelijke periode in haar leven… Lees verder
De zoon van Sonja heeft het lastig op de middelbare school. Dat ligt niet aan de vakken die hij moet leren… Lees verder
Deze week een iets ander verhaal, want helemaal ‘unresolved’ is-ie niet meer. En gelukkig maar… Lees verder
Bij sommige mensen zou ik wat ongemak voelen, wetende welke invasie ik veroorzaak. Bij haar voel ik me veilig. Lees verder
Mag je eindelijk weer een beetje socializen, kom ik háár tegen op straat… Lees verder
‘Hallo?’ ‘Ja, goedemorgen. Ik zou u graag iets willen vragen over een artikel dat u schreef over telefoongesprekken…’ Lees verder
‘Spreek ik met Biesheuvel?’ zegt een mij onbekend meisje aan de telefoon. ‘Jazeker’, antwoord ik, en ze ratelt meteen door: ‘Met Wendy van de huppelepup bank, gelukkig dat ik je thuis tref!’ Je? JE? Lees verder
Dit jaar heb ik het voor elkaar gekregen. Trots dat ik ben. En blij. Maar het was me toch een bevalling… Lees verder
Miloe: Ik vind het altijd fascinerend om te zien hoe verschillend mijn kinderen zijn. De een huppelt overal doorheen, de ander neemt de dingen wat zwaarder. Hierom zou Miloe wel weer willen geloven… Lees verder
Ja, mensen… Als je weer op een bankje in het park mag zitten – maar wel ver uit elkaar – dan word je (net als in de trein) weer “verplicht” om mee te luisteren met anderen. Lees verder
Sophie en haar man Jelle zijn samen met hun kinderen net als iedereen al weken thuis. Hoewel ze proberen het leven gewoon door te laten gaan, komen ze tot een vervelende conclusie… Lees verder
Hij vond mij onbeschoft en ik vond mezelf nog best beleefd… Lees verder
Gek, vindt hij. Dat hij daar nooit zo over nagedacht heeft, maar inderdaad is die moeder van hem een sterke vrouw. Lees verder
Gelukkig heb ik een huisarts die me dat soort dingen uit kan leggen, anders was ik er niet opgekomen. Lees verder
Soms kan ik best lachen met m’n huisarts. Hoort er ook bij vind ik. Dit gesprek hadden we afgelopen donderdag…
Lees verder
Als een vriendin haar nood klaagt, antwoord dan in elk geval niet met deze dooddoeners. Lees verder
Als Maureen tijdens haar vakantie op een terrasje zit te eten hoort ze een gesprekje van haar buren. Dat brengt haar direct terug naar een verschrikkelijke periode in haar leven… Lees verder
Deze week een iets ander verhaal, want helemaal ‘unresolved’ is-ie niet meer. En gelukkig maar… Lees verder
Mag je eindelijk weer een beetje socializen, kom ik háár tegen op straat… Lees verder
‘Spreek ik met Biesheuvel?’ zegt een mij onbekend meisje aan de telefoon. ‘Jazeker’, antwoord ik, en ze ratelt meteen door: ‘Met Wendy van de huppelepup bank, gelukkig dat ik je thuis tref!’ Je? JE? Lees verder
Miloe: Ik vind het altijd fascinerend om te zien hoe verschillend mijn kinderen zijn. De een huppelt overal doorheen, de ander neemt de dingen wat zwaarder. Hierom zou Miloe wel weer willen geloven… Lees verder
Sophie en haar man Jelle zijn samen met hun kinderen net als iedereen al weken thuis. Hoewel ze proberen het leven gewoon door te laten gaan, komen ze tot een vervelende conclusie… Lees verder
Gek, vindt hij. Dat hij daar nooit zo over nagedacht heeft, maar inderdaad is die moeder van hem een sterke vrouw. Lees verder
Soms kan ik best lachen met m’n huisarts. Hoort er ook bij vind ik. Dit gesprek hadden we afgelopen donderdag…
Lees verder
De zoon van Sonja heeft het lastig op de middelbare school. Dat ligt niet aan de vakken die hij moet leren… Lees verder
Bij sommige mensen zou ik wat ongemak voelen, wetende welke invasie ik veroorzaak. Bij haar voel ik me veilig. Lees verder
‘Hallo?’ ‘Ja, goedemorgen. Ik zou u graag iets willen vragen over een artikel dat u schreef over telefoongesprekken…’ Lees verder
Dit jaar heb ik het voor elkaar gekregen. Trots dat ik ben. En blij. Maar het was me toch een bevalling… Lees verder
Ja, mensen… Als je weer op een bankje in het park mag zitten – maar wel ver uit elkaar – dan word je (net als in de trein) weer “verplicht” om mee te luisteren met anderen. Lees verder
Hij vond mij onbeschoft en ik vond mezelf nog best beleefd… Lees verder
Gelukkig heb ik een huisarts die me dat soort dingen uit kan leggen, anders was ik er niet opgekomen. Lees verder
Als een vriendin haar nood klaagt, antwoord dan in elk geval niet met deze dooddoeners. Lees verder