Tine zette haar eigen ongeluk in scène
‘Het was een ingeving die krankzinnig en beschamend was, maar ik kon me niet beheersen.’ Lees verder
‘Het was een ingeving die krankzinnig en beschamend was, maar ik kon me niet beheersen.’ Lees verder
‘Stil nou maar,’ suste ik nog, ‘die komen echt zo wel’… Lees verder
Ze had haar schuldgevoel op moeten vreten. Maar daarvoor is het nu te laat… Lees verder
‘Ik word nog wel eens wakker van het bijna dierlijke gejammer, het hartverscheurende gekrijs. Hun baby vasthouden was taboe… Lees verder
Deze leugen heeft inmiddels enorme proporties aangenomen… Lees verder
Pas nu ze bijna eenenzestig is komt José erachter dat ze een onverwerkt jeugdtrauma heeft, dat ze al die jaren heeft weggestopt… Lees verder
‘Pas op haar sterfbed wist ik hoe het zat’… Lees verder
‘Want de band die ik met mijn dochter had was toch zeker sterker dan dit’… Lees verder
‘Nu stond ik versteld van de veerkracht die ze liet zien…’ Lees verder
‘Deze jongen had haar behekst, leek het wel’… Lees verder
‘Na die eerste man dacht ik dat dit een bevlieging was die wel weer zou overwaaien…’ Lees verder
‘Ze heeft haar leven uit handen gegeven op de dag dat ze mijn vader ontmoette’… Lees verder
‘Of er iets was wat haar lijden nog een beetje kon verlichten…’ Lees verder
‘Toen ze ook mijn juf werd, werd ik onderwerp van roddel en pesterijen…’ Lees verder
‘Ga je mee, omi? Dan gaan we samen keten!’… Lees verder
Dat nooit zal doven… Lees verder
‘En toen stond daar op een dag die man aan de overkant van de straat…’ Lees verder
‘Want ik moet weten of zij zich beter had gevoeld als ik net zo diepongelukkig was geworden als zij…’ Lees verder
De ouders van Marjolein zijn heel lang geleden gescheiden, maar dat zorgt bij haar nog steeds voor een loyaliteitsconflict… Lees verder
‘Dan vraag ik me oprecht af wat de reden is dat ze met hem trouwde…’ Lees verder
‘Het was een ingeving die krankzinnig en beschamend was, maar ik kon me niet beheersen.’ Lees verder
Ze had haar schuldgevoel op moeten vreten. Maar daarvoor is het nu te laat… Lees verder
Deze leugen heeft inmiddels enorme proporties aangenomen… Lees verder
‘Pas op haar sterfbed wist ik hoe het zat’… Lees verder
‘Nu stond ik versteld van de veerkracht die ze liet zien…’ Lees verder
‘Na die eerste man dacht ik dat dit een bevlieging was die wel weer zou overwaaien…’ Lees verder
‘Of er iets was wat haar lijden nog een beetje kon verlichten…’ Lees verder
‘Ga je mee, omi? Dan gaan we samen keten!’… Lees verder
‘En toen stond daar op een dag die man aan de overkant van de straat…’ Lees verder
De ouders van Marjolein zijn heel lang geleden gescheiden, maar dat zorgt bij haar nog steeds voor een loyaliteitsconflict… Lees verder
‘Stil nou maar,’ suste ik nog, ‘die komen echt zo wel’… Lees verder
‘Ik word nog wel eens wakker van het bijna dierlijke gejammer, het hartverscheurende gekrijs. Hun baby vasthouden was taboe… Lees verder
Pas nu ze bijna eenenzestig is komt José erachter dat ze een onverwerkt jeugdtrauma heeft, dat ze al die jaren heeft weggestopt… Lees verder
‘Want de band die ik met mijn dochter had was toch zeker sterker dan dit’… Lees verder
‘Deze jongen had haar behekst, leek het wel’… Lees verder
‘Ze heeft haar leven uit handen gegeven op de dag dat ze mijn vader ontmoette’… Lees verder
‘Toen ze ook mijn juf werd, werd ik onderwerp van roddel en pesterijen…’ Lees verder
Dat nooit zal doven… Lees verder
‘Want ik moet weten of zij zich beter had gevoeld als ik net zo diepongelukkig was geworden als zij…’ Lees verder
‘Dan vraag ik me oprecht af wat de reden is dat ze met hem trouwde…’ Lees verder
Meer lezen