‘Ik vertik het om mijn zusje weer uit de financiële ellende te trekken’

 

Maureen doet er alles aan om haar jongere zusje uit de schulden te halen. Maar als blijkt dat haar zusje weer haar zaken niet op orde heeft laat Maureen haar keihard vallen.

 

 

 

‘Terwijl ik de vaatwasser uitruim denk ik aan de gezellige boel van gisteren. Mijn neefjes waren er, de kinderen van mijn jongere zus. Twee leuke knulletjes die het sinds de scheiding van mijn zus niet zo makkelijk hebben. Alles werd anders toen hun ouders uit elkaar gingen. Ze moesten erg wennen aan de nieuwe situatie en daarom hielp ik mijn zusje waar ik kon. Voorheen woonde ze samen met haar ex in een leuk huis en waren er weinig zorgen. Maar dat is nu wel anders. Ze moest behoorlijk de hand op de knip houden, alleen deed ze dat niet.

 

Mijn zusje werkte fulltime en kon gelukkig wel de huur van haar appartement betalen. Maar ook voor haar werden de boodschappen duurder en de gasrekening bijna onbetaalbaar en ze moest beknibbelen op luxe dingen. Maar ze was niet anders gewend dan dat ze dingen kon betalen en had grote moeite met het feit dat dit in deze nieuwe situatie niet meer mogelijk was. De dure kapsalon waar ze haar haar altijd liet verven, de schoonheidsspecialiste, de nagelstudio: ze had er eigenlijk geen geld meer voor, maar iedere keer als ik haar zag was ze blijkbaar toch weer gezwicht. Ik had al honderd keer tegen haar gezegd dat ze beter op haar budget moest letten, maar dat drong maar niet tot haar door.

 

Omdat haar ex altijd de financiën regelde had ze geen idee hoeveel ze maandelijks aan vaste lasten moest betalen. Ziektekosten, verzekeringen, gemeentelijke heffingen, grote bedragen die wel betaald moeten worden. Dus toen ze die eerste facturen kreeg, bleek dat ze al door haar salaris van die maand heen was. Omdat ik niet wilde dat ze meteen een betalingsachterstand zou hebben, zorgde ik dat deze rekeningen betaald werden. Ze mocht het terugbetalen als ze er weer geld voor had. Maar de maand erop had ze er weer geen rekening mee gehouden en liepen de bedragen op. Er kwamen aanmaningen, schuldeisers en langzaam zakte ze steeds verder weg in de schulden.

 

Tot overmaat van ramp raakte ze door de stress haar baan kwijt en waren de problemen bijna niet meer te overzien. Ik nam in die tijd regelmatig een tas gezonde boodschappen voor haar mee of ging met haar jongens de stad in voor een nieuwe winterjas. Een te dure uitgave voor mijn zus, maar ik kon het niet aanzien dat de jongens in een dunne jas buiten in de kou moesten spelen.

 

Uiteindelijk lukte het mijn zusje om er financieel weer bovenop te komen en kon ze aan een opleiding in de zorg beginnen waarbij ze meteen ook aan de slag kon om geld te verdienen. Ik hoopte dat ze haar lesje wel geleerd zou hebben en dat ze beter met haar geld had leren omgaan, maar tot mijn grote frustratie zie ik haar weer dingen doen waar ze geen geld voor heeft. Een bezoekje aan de nagelsalon of de wenkbrauwenspecialist, allemaal overbodige luxe die ze zich echt niet kan veroorloven en die ten koste gaat van belangrijkere dingen.

 

Nu weet ik heus wel dat het mijn zaken niet zijn, maar ik moet er niet aan denken dat ze weer terugvalt in de benarde situatie waar ze zo lang in heeft gezeten. Niet alleen voor zichzelf, maar ook voor haar twee kinderen. Want toen mijn neefjes gisteren aan tafel zaten hoorde ik ze zeggen dat ze zo vaak patat en frikandellen eten dat ze het eigenlijk niet meer lekker vinden. Het irriteerde mij enorm toen ik dat hoorde want blijkbaar geeft mijn zus wel geld aan onzinnige dingen voor zichzelf uit, maar kan ze daarom geen gezonde voeding voor haar kinderen kopen.

 

Dat vind ik werkelijk onbegrijpelijk. Ik gun die jongetjes het allerbeste, maar ik vertik het om nu weer steeds met een tas met gezonde boodschappen naar mijn zusje toe te gaan. Wie niet horen wil moet voelen en dat het dan ten koste gaat van mijn neefjes doet me veel verdriet. Maar ik ben bang dat het de enige manier is waarop mijn zusje leert dat het anders moet.’