Franska.nl

Ik was mijn verjaardagscadeau vergeten en dus keerde ik om

Maar toen stond me een andere verrassing te wachten

Ik had voor de eerste keer mijn verjaardag gevierd bij mijn nieuwe vriend. Het was een prachtig feestje waarop we proostten op mijn 55 lentes. Carl had ik een halfjaar ervoor leren kennen bij wederzijdse vrienden. Hij was, net als ik, al even gescheiden en net zo teleurgesteld in het aanbod op datingsites als ik. Tijdens onze eerste ontmoeting deelden we de ervaringen die we beiden hadden opgedaan terwijl we hoopvol het web afsurfden. En we waren het er lachend over eens dat de schaarse afspraakjes die eruit voort waren gevloeid, kansloze missies waren.

Onafscheidelijk

Maar dat was het die betreffende avond niet. Carl en ik klikten. Ik vond hem aantrekkelijk en echt een fijne gesprekspartner. Dat was wederzijds. Tegen het einde van de avond deelden we onze nummers uit en al gauw waren we onafscheidelijk.

Niet samenwonen

Carl heeft geen kinderen, ik heb er twee. Zij zijn volwassen en het huis uit. Toch – ondanks dat onze huizen leeg zijn – vonden we beiden dat we maar niet moesten gaan samenwonen. We vinden het fijn om bij elkaar te zijn, maar ook heerlijk om in onze eigen omgeving te vertoeven. En dat laten we voorlopig mooi zo. We wonen op ruim honderd kilometer bij elkaar vandaan. Niet echt naast de deur, maar ook dat is voor ons geen probleem.

Cadeau vergeten

So far, so good. We hadden mijn verjaardag bij Carl gevierd, samen met een fijn koppel vrienden. Natuurlijk bleef ik die nacht bij hem slapen, maar ik moest de volgende ochtend wel op tijd terug, omdat ik middagdienst had. We ontbeten samen, praatten nog even na en spraken af het weekend erop een dagje wellness te doen. Fluitend ging ik op weg naar mijn eigen huisje. Om me na een paar kilometer te realiseren dat ik de tas, die ik van Carl had gekregen, was vergeten. Stom en ondankbaar vond ik dat. Dus keerde ik mijn auto en reed terug.

In bed

De achterdeur was op slot en glimlachend wist ik dat mijn lief mooi zijn bed weer had opgezocht. De avond ervoor had hij bepaald geen dorst geleden en ach, wat maakte het ook uit. Ik had een sleutel en zo zachtjes mogelijk ging ik het huis binnen. De tas stond op de keukentafel. Ik schreef een briefje met: ‘Sssttt, ik was hier, tas vergeten, lieve kus.’

Orgasme vastgelegd

Terug in de hal hoorde ik echter vanachter zijn kantoordeur geluiden. Geluiden die daar niet hoorden. Aan de grond genageld luisterde ik en wist: Carl zat te cammen en zichzelf te helpen. Daar was geen hogere wiskunde voor nodig. Mijn eerste ingeving was om de deur open te gooien en te vragen waar hij in vredesnaam mee bezig was. Maar dat deed ik niet. In plaats daarvan pakte ik mijn mobiel en nam de geluiden op. Precies op tijd, want na ongeveer twee minuten was daar het orgasme. Explosief en met voldoende volume om nergens twijfel over te laten bestaan. Stilletjes sloot ik de voordeur en verdween. Mét geregistreerde achter-kantoordeur-situatie.

Uit de droom helpen

Carl heeft niets doorgehad. In de loop van de ochtend kreeg ik een appje van hem dat hij me niet had horen terugkomen. ‘Te ver in dromenland’, tikte hij, met een grappige lach-smiley. Binnenkort help ik hem wel even uit die droom. Alleen nog nadenken over de manier waarop.