Wieke ‘hielp’ bij de keizersnede op een kat
Ook vandaag nog een gouwe ouwe, die niet heel bekend zal zijn. Het gebeurde in 2015. We gaan terug naar de operatiekamer in het Saint Francis ziekenhuis in Katete! Lees verder
Franska: Er is er maar één in de wereld zoals columnist Wieke. Eerlijk, lief, spontaan, oprecht en altijd in voor een geintje. Ook als ze niet toe is aan een geintje, komen de gekke dingen vanzelf op haar pad. Daarvoor heeft ze waarschijnlijk een ingebouwde magneet. En daar kunnen we allemaal van mee genieten.
Ook vandaag nog een gouwe ouwe, die niet heel bekend zal zijn. Het gebeurde in 2015. We gaan terug naar de operatiekamer in het Saint Francis ziekenhuis in Katete! Lees verder
Omdat ik even op vakantie ben, een gouwe ouwe die ik drie jaar geleden op faceboek had gezet. Ik plagieer mezelf dus. Dat mag. Ik neem jullie mee terug naar 2016, toen Man en ik voor de zoveelste keer een weekend in ons paradijs dat South Luangwa heet, bivakeerden. Lees verder
Als een jarig kind neus ik wel twintig keer per dag in mijn telefoon, om te kijken hoeveel geld er staat voor de waterpompen en iedere keer roep ik naar Man: er is alweer honderd euro bij!’ De stand van vandaag, terwijl ik dit schrijf (dinsdag 23 juli), € 19.200,00 Lees verder
Een Volkskrant Magazine vol over kletsen om de klets ligt voor mij. In het Engels: small talk. Oftewel: hoe ouwehoer je over niks? Lees verder
Gesmuld heb ik van het boek ‘Alleen op de wereld’, met Remy in de hoofdrol. Dat hij op het eind toch weer zijn moeder tegenkwam, vond ik bijna jammer. Het idee, dat je met jezelf door de wereld kon zwerven, sprak me toen al aan. Lees verder
Ik ga een dagje op mijn jongste kleinzoon (3) passen. Hij stuiterbalt al bij de deur als hij voor mij opendoet: hoera, het omacircus begint! Lees verder
Ik kom een dilemma tegen in het Volkskrant Magazine: iemand vraagt of hij met goed fatsoen het vieren van zijn verjaardag kan overslaan, omdat hij er zo tegenop ziet. Daar kan ik heel makkelijk antwoord op geven… Lees verder
Héél belangrijk: WIE deed de kurk op de whiskyfles? Lees verder
‘Alsjeblieft!’ Dochter geeft me een mooie bak met begonia’s. ‘De verkoopster zei dat het truttige planten waren’, zegt ze. Maar ze heeft ze toch meegenomen, omdat ze dacht: mijn moeder vindt truttig juist leuk, zeker als ze roze zijn. Klopt. Lees verder
‘Ik gooide mezelf over mijn eigen grenzen heen het bad in. Jemig, wat deed dat zeer aan mijn neus.’ Lees verder
Daar gingen we, half mei, op vakantie naar Zambia. Een koffer met anti-zonnebrand, eentje met medische zaken en eentje met de poppen en nog meer knuffels. Lees verder
Het www barst van de testjes, zodat je eindelijk zal weten wie jij nu eigenlijk bent. Dat moet vroeger toch behelpen zijn geweest. Hoe deden ze dat in de middeleeuwen? Lees verder
En tadá, wat ligt daar vlakbij een idyllisch kreekje? Een setje honeymooners. Al zou ik bedanken voor zo’n honeymoon… Lees verder
Heel blij was ik, toen ik van de Stichting Afrikaanse Albino’s in Nederland zes liter sun screen meekreeg, voor de meisjes en jongvolwassenen die buiten de hulpverleningsprojecten vallen. Lees verder
Wieke komt t.z.t terug als een olifant. Dat is afgesproken, want de olifanten moeten blijven. Dan kan ze zich er fijn mee bemoeien. Lees verder
Dat is nog eens bijzonder wakker worden: aan de overkant van de rivier trompetteren olifanten. Ik spring mijn bed uit, want stel je voor dat ik iets bijzonders mis. Lees verder
Ook al heeft ze er jaren gewoond en gewerkt. Lees verder
Wieke is weer terug in Zambia. Voor het eerst sinds een jaar bezoekt ze haar oude huis
Lees verder
Terug in Zambia en dat zullen we weten. Na een verrukkelijke dag hangen bij het zwembad van de Palmwood Lodge, vertrekken we de dag erna naar Katete. We hebben een auto met chauffeur gehuurd en Christopher rijdt voor. We stouwen alle zooi in de auto en hoppa, daar gaan we. Lees verder
‘Als jullie dit lezen ben ik net geland’ Lees verder
Ook vandaag nog een gouwe ouwe, die niet heel bekend zal zijn. Het gebeurde in 2015. We gaan terug naar de operatiekamer in het Saint Francis ziekenhuis in Katete! Lees verder
Als een jarig kind neus ik wel twintig keer per dag in mijn telefoon, om te kijken hoeveel geld er staat voor de waterpompen en iedere keer roep ik naar Man: er is alweer honderd euro bij!’ De stand van vandaag, terwijl ik dit schrijf (dinsdag 23 juli), € 19.200,00 Lees verder
Gesmuld heb ik van het boek ‘Alleen op de wereld’, met Remy in de hoofdrol. Dat hij op het eind toch weer zijn moeder tegenkwam, vond ik bijna jammer. Het idee, dat je met jezelf door de wereld kon zwerven, sprak me toen al aan. Lees verder
Ik kom een dilemma tegen in het Volkskrant Magazine: iemand vraagt of hij met goed fatsoen het vieren van zijn verjaardag kan overslaan, omdat hij er zo tegenop ziet. Daar kan ik heel makkelijk antwoord op geven… Lees verder
‘Alsjeblieft!’ Dochter geeft me een mooie bak met begonia’s. ‘De verkoopster zei dat het truttige planten waren’, zegt ze. Maar ze heeft ze toch meegenomen, omdat ze dacht: mijn moeder vindt truttig juist leuk, zeker als ze roze zijn. Klopt. Lees verder
Daar gingen we, half mei, op vakantie naar Zambia. Een koffer met anti-zonnebrand, eentje met medische zaken en eentje met de poppen en nog meer knuffels. Lees verder
En tadá, wat ligt daar vlakbij een idyllisch kreekje? Een setje honeymooners. Al zou ik bedanken voor zo’n honeymoon… Lees verder
Wieke komt t.z.t terug als een olifant. Dat is afgesproken, want de olifanten moeten blijven. Dan kan ze zich er fijn mee bemoeien. Lees verder
Ook al heeft ze er jaren gewoond en gewerkt. Lees verder
Terug in Zambia en dat zullen we weten. Na een verrukkelijke dag hangen bij het zwembad van de Palmwood Lodge, vertrekken we de dag erna naar Katete. We hebben een auto met chauffeur gehuurd en Christopher rijdt voor. We stouwen alle zooi in de auto en hoppa, daar gaan we. Lees verder
Omdat ik even op vakantie ben, een gouwe ouwe die ik drie jaar geleden op faceboek had gezet. Ik plagieer mezelf dus. Dat mag. Ik neem jullie mee terug naar 2016, toen Man en ik voor de zoveelste keer een weekend in ons paradijs dat South Luangwa heet, bivakeerden. Lees verder
Een Volkskrant Magazine vol over kletsen om de klets ligt voor mij. In het Engels: small talk. Oftewel: hoe ouwehoer je over niks? Lees verder
Ik ga een dagje op mijn jongste kleinzoon (3) passen. Hij stuiterbalt al bij de deur als hij voor mij opendoet: hoera, het omacircus begint! Lees verder
Héél belangrijk: WIE deed de kurk op de whiskyfles? Lees verder
‘Ik gooide mezelf over mijn eigen grenzen heen het bad in. Jemig, wat deed dat zeer aan mijn neus.’ Lees verder
Het www barst van de testjes, zodat je eindelijk zal weten wie jij nu eigenlijk bent. Dat moet vroeger toch behelpen zijn geweest. Hoe deden ze dat in de middeleeuwen? Lees verder
Heel blij was ik, toen ik van de Stichting Afrikaanse Albino’s in Nederland zes liter sun screen meekreeg, voor de meisjes en jongvolwassenen die buiten de hulpverleningsprojecten vallen. Lees verder
Dat is nog eens bijzonder wakker worden: aan de overkant van de rivier trompetteren olifanten. Ik spring mijn bed uit, want stel je voor dat ik iets bijzonders mis. Lees verder
Wieke is weer terug in Zambia. Voor het eerst sinds een jaar bezoekt ze haar oude huis
Lees verder
‘Als jullie dit lezen ben ik net geland’ Lees verder