Wieke had ruzie met ome Joop en droop af
Ik kwam hier van de week de stelling tegen over chimpansees, die zichzelf als enige onder de dieren in de spiegel zouden herkennen. Welnu, daar doe ik nu even een boekje over open. Lees verder
Ik kwam hier van de week de stelling tegen over chimpansees, die zichzelf als enige onder de dieren in de spiegel zouden herkennen. Welnu, daar doe ik nu even een boekje over open. Lees verder
Een kennis piept per mail dat ze in een gat valt, omdat ze binnenkort met pensioen gaat. Lees verder
Denkt ze. Nee, dat weet ze zeker. Lees verder
Al dertig jaar verhuist het accordeon van mijn moeder met me mee. En dan doorgaan met: In een versleten koffer, en ik kan er geen afstand van doen, omdat het zo’n mooi brokje verleden is. Lees verder
Het komt allemaal door mijn bril, onderstaande filosofische, waarachtige beschouwing. Die bril viel toen ik vanochtend opstond. Pootje eraf. Lees verder
Heel gezellig. Echt. Behalve dan dat hij – kennelijk een principekwestie – om half zes ’s ochtends wakker wordt. Lees verder
Ik ken veel vrouwen en meisjes die Monique heten en ze zijn allemaal leuk. Een onaardig iemand kan nooit Monique heten (steek deze in jullie zakken, lieve Moniques). De alleralleraardigste Monique van de hele wereld kwam ik deze week tegen op het internet. Lees verder
Ons gras werd krankzinnig lang. Je kon het bijna vlechten. Na één baantje maaien moest ik de bak van de maaier al legen. Er was langdurige regen voorspeld, dus dat gras moest er NU af. Lees verder
Ben je chagrijnig? Denk terug aan al die keren dat je niet meer bij kwam. Dat helpt acuut. Lees verder
Jeuk. Zo lastig. Vooral ’s nachts, als ik wil slapen. Lees verder
Man is iemand van handige dingetjes kopen voor in de keuken. Ik ben meer van me behelpen met wat er al een halve eeuw in de keukenla ligt. Lees verder
Mijn focus lag een poosje uitsluitend in onze familiekring. Soms moet dat. Ik ga het niet uitleggen, omdat dit voor jullie absoluut niet interessant is. Lees verder
Nare maatregelen mensen, maar wij blijven thuis en zien voorlopig, met pijn in ons hart, af van de bezoekjes van en aan onze (klein)kinderen… Lees verder
Want door jouw kampeergen heb ik wel heel veel fantastische ervaringen opgedaan. Lees verder
Soms moet het hè? Mensen te eten vragen die je eigenlijk vervelend vindt. Het gaat hier om een echtpaar, waarvan de ene helft een lieverd is en de andere helft een gebakje. Met poepvulling. Lees verder
Gooi nooit je dierbare brieven weg Lees verder
Je ziet ‘m niet, maar hij of zij is er duidelijk wel: we hebben een mol. Misschien wel tien mollen. Lees verder
Wie moet hier in huis altijd de portemonnee van Man zoeken? Ik. En wie vindt hem nooit? Hij. En wie vindt hem altijd? Ik. Dus. Lees verder
Eindelijk, vijfentwintig jaar na een jammerlijk gemiste kans, is het dan toch gelukt: wij hebben een Sjors in de familie. Even een flashback, zoals jullie weten ben ik daar dol op. Daar gaat ie: Lees verder
Wil ik de wijnkoeler uit de kast pakken, sta ik met een zilverkleurige bus in mijn handen en constateer: oeps, dit is hem niet… Wat het wel is? Lees verder
Ik kwam hier van de week de stelling tegen over chimpansees, die zichzelf als enige onder de dieren in de spiegel zouden herkennen. Welnu, daar doe ik nu even een boekje over open. Lees verder
Denkt ze. Nee, dat weet ze zeker. Lees verder
Het komt allemaal door mijn bril, onderstaande filosofische, waarachtige beschouwing. Die bril viel toen ik vanochtend opstond. Pootje eraf. Lees verder
Ik ken veel vrouwen en meisjes die Monique heten en ze zijn allemaal leuk. Een onaardig iemand kan nooit Monique heten (steek deze in jullie zakken, lieve Moniques). De alleralleraardigste Monique van de hele wereld kwam ik deze week tegen op het internet. Lees verder
Ben je chagrijnig? Denk terug aan al die keren dat je niet meer bij kwam. Dat helpt acuut. Lees verder
Man is iemand van handige dingetjes kopen voor in de keuken. Ik ben meer van me behelpen met wat er al een halve eeuw in de keukenla ligt. Lees verder
Nare maatregelen mensen, maar wij blijven thuis en zien voorlopig, met pijn in ons hart, af van de bezoekjes van en aan onze (klein)kinderen… Lees verder
Soms moet het hè? Mensen te eten vragen die je eigenlijk vervelend vindt. Het gaat hier om een echtpaar, waarvan de ene helft een lieverd is en de andere helft een gebakje. Met poepvulling. Lees verder
Je ziet ‘m niet, maar hij of zij is er duidelijk wel: we hebben een mol. Misschien wel tien mollen. Lees verder
Eindelijk, vijfentwintig jaar na een jammerlijk gemiste kans, is het dan toch gelukt: wij hebben een Sjors in de familie. Even een flashback, zoals jullie weten ben ik daar dol op. Daar gaat ie: Lees verder
Een kennis piept per mail dat ze in een gat valt, omdat ze binnenkort met pensioen gaat. Lees verder
Al dertig jaar verhuist het accordeon van mijn moeder met me mee. En dan doorgaan met: In een versleten koffer, en ik kan er geen afstand van doen, omdat het zo’n mooi brokje verleden is. Lees verder
Heel gezellig. Echt. Behalve dan dat hij – kennelijk een principekwestie – om half zes ’s ochtends wakker wordt. Lees verder
Ons gras werd krankzinnig lang. Je kon het bijna vlechten. Na één baantje maaien moest ik de bak van de maaier al legen. Er was langdurige regen voorspeld, dus dat gras moest er NU af. Lees verder
Jeuk. Zo lastig. Vooral ’s nachts, als ik wil slapen. Lees verder
Mijn focus lag een poosje uitsluitend in onze familiekring. Soms moet dat. Ik ga het niet uitleggen, omdat dit voor jullie absoluut niet interessant is. Lees verder
Want door jouw kampeergen heb ik wel heel veel fantastische ervaringen opgedaan. Lees verder
Gooi nooit je dierbare brieven weg Lees verder
Wie moet hier in huis altijd de portemonnee van Man zoeken? Ik. En wie vindt hem nooit? Hij. En wie vindt hem altijd? Ik. Dus. Lees verder
Wil ik de wijnkoeler uit de kast pakken, sta ik met een zilverkleurige bus in mijn handen en constateer: oeps, dit is hem niet… Wat het wel is? Lees verder