‘De schoonmoeder van mijn dochter is een kreng van een vrouw’

 

De schoonmoeder van Sophie bemoeit zich overal mee, tot grote ergernis van haar eigen moeder Lineke. Als het eerste kleinkind wordt geboren gaat het dan ook helemaal mis tussen deze vrouwen.

 

 

 

‘Al vanaf het eerste ogenblik dat mijn dochter Sophie met haar schoonmoeder kennismaakte, merkte ze dat deze vrouw wel erg veel kritiek op anderen heeft. In haar ogen kun je het niet zo snel goed doen en Sophie moest er erg aan wennen dat haar schoonmoeder zich graag bemoeit met zaken die haar eigenlijk helemaal niet aangaan. Op zich kon Sophie er prima mee omgaan, maar toen ze zwanger werd van haar eerste kind werd dat veel lastiger. Zo had haar schoonmoeder kritiek op alles. Dat Sophie in het ziekenhuis wilde bevallen vond ze maar raar. Ze was toch zeker alleen maar zwanger en niet ziek? Dan was een thuisbevalling toch normaal? Waarom moest ze dan zo nodig een ziekenhuisbed bezet houden, terwijl een andere vrouw dat bed misschien veel harder nodig had? Dat Sophie in het ziekenhuis met een ruggenprik wilde bevallen vond ze echt belachelijk. Zij had wel drie kinderen op de wereld gezet, zonder ook maar een paracetamol te nemen. Dus dat Sophie met deze vorm van pijnbestrijding wilde bevallen was in haar ogen echt niet normaal.

 

Diezelfde avond belde Sophie me nog om even stoom af te blazen. Haar vriend zei dat zijn moeder af en toe wel wat bot over kon komen maar dat ze het echt niet zo onaardig bedoelde. Ze kregen er zelfs ruzie om. Eerlijk gezegd moest ik er gewoon om lachen. Dat die vrouw nou werkelijk dacht dat ze mijn dochter wel even naar haar hand kon zetten. Alsof Sophie nu opeens wel thuis zou bevallen, omdat haar schoonmoeder dat een beter idee vond. Maar ik merkte aan Sophie dat de kritiek van haar schoonmoeder steeds meer onder haar huid ging zitten. Dat Sophie vriendelijk bedankte voor het oude wiegje waar haar vriend nog in had gelegen werd haar ook niet in dank afgenomen. En toen bleek dat haar schoonmoeder niet voor de babyshower was uitgenodigd was die ronduit beledigd. Terwijl de vriendinnen van Sophie dat expres hadden gedaan om haar juist een relaxte middag te bezorgen, zonder de priemende ogen van haar schoonmoeder.

 

Een tijdje terug werd Sophie met spoed in het ziekenhuis opgenomen en voor ze het in de gaten hadden was de kleine James geboren, een perfect kereltje. Maar na een aantal dagen bleek dat James te weinig borstvoeding binnenkreeg en geel werd, waardoor hij een paar dagen onder de lamp te moest. Sophie en haar vriend waren heel verdrietig maar snapten wel dat het niet anders kon. Alleen had Sophie inmiddels haar buik wel vol van die moeizame borstvoeding. In het ziekenhuis wilden ze haar wel de mogelijkheid geven om te kolven, maar als ze liever over wilde gaan op flesvoeding was dat net zo goed. Vanwege de stress dat haar kindje niet bij haar was, lukte het niet om voldoende voeding te geven en daarom kreeg James uiteindelijk toch de fles.

 

En weer wist haar schoonmoeder het beter. Waarom deed Sophie niet een beetje meer haar best om de borstvoeding op gang te brengen? Ze wilde toch zeker het beste voor haar kindje? Dan had ze dat ongemak van het kolven er toch wel voor over? Na al die maanden van kritiek barstte Sophie in huilen uit. Het gebeurde juist op het moment dat ik langskwam om een ovenschotel te brengen. Toen ik mijn verdrietige dochter zag wist ik al genoeg. Haar schoonmoeder zei dat ze toch zeker niets verkeerds had gezegd, maar voor ik het wist beet ik haar toe dat ze nu echt te ver was gegaan. Dat het hoog tijd werd dat ze haar neus niet meer in zaken zou steken die haar helemaal niet aangingen. Beledigd pakte ze haar jas en liep zonder ons nog maar een blik waardig te keuren weg.

 

Inmiddels is de kleine James weer thuis bij zijn vader en moeder waar hij gewoon de fles krijgt. Eindelijk kan mijn dochter met een gerust hart genieten van haar kraamtijd. Hoe het nu verder gaat met haar schoonmoeder kan Sophie gelukkig niets meer schelen. Blijkbaar was het nodig dat die vrouw eens goed op haar plaats gezet werd, want ik geloof er niets van dat deze schoonmoeder het goed bedoelt. Het is gewoon een kreng dat altijd gelijk wil hebben.’