De droombruiloft van mijn dochter’

bruiloft

 

De dochter van Liduine had vorig jaar een droombruiloft in Italië. Kosten noch moeite werden gespaard, maar inmiddels is er van al die romantiek niets meer over

 

 

‘Op de sidetable valt mijn oog op een mooie zwart-witfoto. Ik zie mijn dochter Lotte in een prachtige bruidsjapon naast Sam, haar nieuwbakken echtgenoot zitten in een luxe cabrio. Het plaatje is gemaakt in Italië waar ze vorig jaar trouwden. Kosten noch moeite werden gespaard om dit sprookje te realiseren en het heeft hen waarschijnlijk een fortuin gekost. Maar nu, nog geen jaar na dit feest, is er van al die romantiek niets meer over. Lotte vindt het niet meer leuk getrouwd te zijn.

 

Al sinds Lotte klein was wilde ze trouwen met alles erop en eraan. Ze wist al jaren hoe haar ideale huwelijksdag eruit zou zien, wat voor bruidsjapon ze zou dragen en welke bloemen ze in haar boeket wilde hebben. Dat had ze allemaal al uitgezocht, alleen wilde het maar niet lukken om de juiste man te vinden. Ze had een paar serieuze relaties maar die liepen steeds op de klippen. En terwijl haar vriendinnen wel de ware vonden, bleef het voor Lotte een zoektocht. Ze was op talloze bruiloften te gast, de ene nog mooier dan de andere.

 

Maar drie jaar geleden leerde ze Sam kennen op het huwelijk van een gezamenlijke vriend. Ze waren dolverliefd en woonden al snel samen. Er kwam een romantisch aanzoek in Parijs met een verlovingsring en toen zou er een fantastische bruiloft volgen, maar door corona liep dat allemaal anders. Want voor Lotte moest en zou die bruiloft in Italië worden gehouden, in de jurk van haar dromen. Met lange tafels waar de gasten aan zouden zitten. Er zou een video gemaakt worden waardoor ze de mooiste dag van haar leven nog jaren zou kunnen herbeleven en de foto’s zouden op Instagram een heleboel likes opleveren. Soms vroeg ik weleens waarom ze niet gewoon in een kleine ceremonie hier op het stadhuis zou trouwen, maar dan keek ze me boos aan en zei dat ik toch wel wist hoe de bruiloft van haar dromen eruitzag.

 

Ik had af en toe gewoon een beetje medelijden met Sam omdat mijn dochter zoveel eisen stelde. Die arme jongen deed precies wat ze wilde en liet zich in haar sprookje meeslepen. De weddingplanner die Lotte in de arm had genomen had allerlei geweldige ideeën en hij vond het blijkbaar allemaal oké. Eerlijk gezegd denk ik dat Lotte nogal haar zin doordrukte, maar omdat ik me niet met hun relatie wilde bemoeien hield ik maar mijn mond.

 

Uiteindelijk is haar grote dag er toch gekomen. In Italië met vrienden en familie die allemaal voor drie dagen naar Toscane reisden voor Lotte en Sam. Het was een stralend zonnige dag, de locatie op de heuvel was prachtig en mijn dochter had precies de perfecte bruiloft die ze altijd in haar hoofd had.

 

Maar inmiddels is er bijna een jaar voorbij en valt het gewone leven als getrouwd stel haar toch een beetje tegen. Ik heb heus wel door dat Lotte en Sam de laatste tijd vaak ruzie maken, maar dat zijn mijn zaken niet. Bovendien weet ik dat mijn dochter niet de makkelijkste is. Maar toen we laatst een middag samen aan het winkelen waren en even ergens koffie dronken zei ze zomaar uit het niets dat ze het helemaal niet meer leuk vond om met Sam getrouwd te zijn. Ik kon haar alleen maar sprakeloos aankijken.

 

‘Nee, mam,’ benadrukte ze nog een keer, ‘ik vind het gewoon niet meer leuk.’ En er kwam een hele lijst van dingen waar ze zich bij Sam aan ergerde. Het kwam er eigenlijk op neer dat ze hem maar saai vond en dat ze niet zo goed wist of ze wel eigenlijk wel bij hem wilde blijven. Voor het eerst van mijn leven wist ik gewoon niet wat ik tegen mijn kind moest zeggen en nu, een paar dagen later, weet ik dat nog steeds niet.

 

Ik weet ook niet of ik nu om haar opmerking moet lachen of huilen. Is mijn dochter nu doodongelukkig en te snel met Sam in het huwelijksbootje gestapt of is het gewoon een verwende vrouw die in alles haar zin krijgt en nooit tevreden is?’