Verdriet om je kanariepiet

 

 

Pas als je er zelf een hebt gehad, weet je wat je mist als ie er niet meer is.

 

 

Net zoals zestig procent van de Nederlanders heb ook ik een huisdier. Een hond. Uiteraard een bijzonder leuke. Stronteigenwijs, maar o zo lief. Een paar jaar geleden werd ie gebeten. Nogal gemeen, door een enorme hond, met een gecompliceerde wond tot gevolg, die door een heuse professor in een dierenkliniek moest worden behandeld. Drie operaties en vierenhalfduizend euro verder (gelukkig betaald door de verzekering van de bijtende hond) kreeg ik hem als een zielig hoopje weer mee naar huis, waar hij verder kon herstellen van de ingreep en ik van de schrik.

 

In de dierenkliniek zag ik een heleboel verdrietige baasjes die helaas wel afscheid moesten nemen van hun hond, konijn of papegaai. En toen pas kon ik mij in hun verdriet verplaatsen. Niet normaal wat er met je gebeurt op het moment dat je huisdier ziek wordt of erger nog, doodgaat. Ik vond het altijd een beetje raar als mensen niet op vakantie gingen omdat het konijn ziek was. En zelfs buitengewoon eigenaardig als iemand een urn met as van haar overleden kater in de vensterbank had staan.

 

Wie ooit voor een ziek huisdier heeft gezorgd of er afscheid van heeft moeten nemen, snapt wat interviewer Antoinette Scheulderman bedoelt in haar nieuwe boek ‘Dan koop je toch gewoon een nieuwe‘. De teckel van Antoinette werd twee jaar geleden plotseling ziek en was helaas niet meer te redden. Daar was ze natuurlijk heel erg verdrietig om. Maar wat haar nog veel meer raakte was dat sommige mensen haar verdriet om Bubbels niet zo goed konden plaatsen. Mensen die geen huisdier hebben, kunnen soms onbedoeld zo bot uit de hoek komen.

 

“Ik merkte dat verdriet om een dier door veel mensen niet wordt begrepen. Ze zeggen dan zelfs: “dan koop je toch gewoon een nieuwe”, terwijl we het verdriet om verlies bij een mens wél altijd begrijpen. Het rouwen om je huisdier wordt daardoor wel eenzaam.”

 

Toen Antoinette bij DWDD vertelde over de dood van haar hond en wat het gemis voor haar betekende, kreeg ze zo ontzettend veel reacties van mensen die zich in haar verhaal herkenden, dat ze besloot om er een boek over te schrijven.

 

Ze vertelt daarin niet alleen het verhaal over het verlies van haar Bubbels, maar ook dat van andere BN’ers die precies begrijpen wat zij doormaakte.

 

 

 

Geen gekkies die raar gedrag vertonen, maar bekende baasjes die gewoon heel veel liefde voor hun huisdier voelen of nog steeds bij vlagen heel verdrietig zijn om het gemis ervan. Zo vertellen onder anderen Yvette van Boven en Linda de Mol vol dierenliefde over hun honden en Eva Jinek over haar gekte voor katten. Zelfs beroepsmopperaar Johan Derksen blijkt een softie te zijn waar het gaat om zijn hond. Die slaapt gezellig tussen hem en zijn vrouw in. Johan gaat zelfs niet gelijk met zijn vrouw op vakantie omdat ze dat zielig vinden voor Cuby, die dan niet mee kan.  

 

Zo zie je maar, een huisdier maakt iedereen een beetje liever. En kopen dus, dat boek van Antoinette. Een aanrader voor iedereen die van dieren houdt.

 

Door: Irene Smit

 

Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.