Tineke wil met de Bottle Cap Challenge viral gaan

 

Hmmmm… dat moet wel kunnen, dacht ik. Ik heb best veel ervaring met flessen.

 

Het is weer zover! Het waarom ontgaat me, maar er is weer een nieuwe uitdaging op het internet. 

 

Nou vind ik persoonlijk parkeren zonder wielklem op te lopen in Amsterdam al een hele uitdaging, maar deze uitdagingen (genaamd challenges) gaan nog veel verder.  

 

Zo daagden mensen elkaar eerder al eens uit om een hap kaneel te nemen en dat dan te filmen. Of een bak met ijswater over zichzelf heen te gooien en dat dan op Facebook te zetten. Maar de gekste vond ik toch wel de waspods eten, of naast je onbestuurde auto rennen, en dat dan vastleggen op een filmpje. 

 

Waarom? dacht ik steeds. Maar je schijnt er veel aandacht mee te krijgen.

 

En daarom is er dus nu weer de Bottle Cap Challenge! Adeline schreef er al over op Amayzine en Kendall Jenner scoorde er zelfs 17 miljoen views mee in negen uur tijd. 

 

Tsss… dat is wel leuk als je iets te verkopen hebt, toch? En aangezien ik boeken verkoop – en ik 17 miljoen heel erg leuk vind klinken – dacht ik: zal ik dan ook maar? 

 

Bij de Bottle Cap Challenge is het de bedoeling dat je met een karateschop de draaidop van een fles afschopt en dat dan even laat zien. 

 

Hmmmm… dat moet wel kunnen, dacht ik. Ik heb best veel ervaring met flessen. 

 

Alleen met camera’s ben ik nog niet zo handig, maar oefening baart kunst. Het duurde dus wel even voordat ik alles in positie had en ik eindelijk klaar was om viral te gaan, maar ik zal proberen om kort weer te geven hoe het daarna verder ging. 

 

Na de uitdaging met de camera had ik een flesje wijn met een makkelijke schroefdop gezocht. Dopje beetje losgedraaid. (Ja, dat mag, want anders draait ie niet en dan krijg je hem er niet af.) Slokje (hij was nu toch open). Voorzichtig even proberen in slow motion. Flesje valt om. Nog een slokje. Vlekje op de vloer schoonmaken. Nog een slokje. Opnieuw oefenen. Kat loopt langs. Kat lacht me uit. Slokje. Schopje. Gelukt! 

 

 

Maar het mocht voor de film wel iets spectaculairder, vond ik. Iets harder trappen dus. Dat maakt het nóg beter. 

 

Oké! Kick dus! 

 

Auw hernia. Andere been? Nee, draait dopje juist dicht. Opnieuw proberen. Looks good now! Zo is het dus goed genoeg, Tien. Nog een slokje. Alles klaaaaaar… Action! 

 

Kat loopt weer langs. Loopt fles ondersteboven. Dopje valt eraf (zat stiekem toch wel heel erg los, denk ik.) Hè, sh… 

 

Fles oprapen. Slokje. Kat neemt ook een slokje. Flesje weer rechtop. Ik iets minder rechtop. (Door de hernia, hè! Niet door drank!) Opnieuw. O, camera staat anders. Ik sta buiten beeld. Hèèèè… net nu het gelukt was. Balen. 

 

Nou, ja, zo ongeveer ging dat dus. 

 

En het resultaat van dit alles? Drie lege flessen, twee grote vlekken op de houten vloer, één straalbezopen kat, ontzettend veel verloren tijd, en een filmpje dat ik maar snel weer gewist heb. 

 

En mijn vraag is trouwens nog steeds niet beantwoord. 

 

Waarom???

 

Door: Tineke

Tineke is schrijfster van de boeken “Toch?” en “Stof Genoeg” en ze blogt ook zo nu en dan. Ze woont op het platteland met één (leuke) man, twee (lieve) kinderen, drie (onbespeelde) muziekinstrumenten, vier (wisselende) mantelzorgprojecten, een (bijna) vijfde boek, haar zesde (luie) kat, en (dus) ongeveer zeven muizen.

Afbeelding van Tineke