Franska.nl

Tineke heeft blind vertrouwen in haar man

 

Daar zat ik dan. Ik dacht: ik doe het eens helemaal anders, en was zelf erg tevreden. Maar blijkbaar was het dus toch niet zo geslaagd als ik dacht.

Net als iedereen mag ook ík natuurlijk niet naar de kapper. Maar net als bij iedereen groeit ook mijn haar natuurlijk gewoon door. En daarom besloot ik, uit pure wanhoop, om zelf de schaar er maar in te zetten. In draag mijn haar eigenlijk altijd in een knot, maar mijn pony zit daar dus nooit bij. En ik merkte dat ik steeds vaker begon te knipperen, omdat mijn haar (net binnen mijn brillenglazen) in mijn ogen begon te prikken.

 

Maar ik zette door! Ik hield vol tot mijn pony óver mijn brillenglazen hing. Alleen verbetert dat natuurlijk geenszins je zicht.

 

Het was dus niet anders… Er moest een stuk af!

 

En je voelt hem al aankomen: je pony knippen met een bril op is een drama, maar zónder helemaal!

 

Hoe nu?

 

Net op de wenkbrauwen leek me dus wel aardig, maar daar zat ik dan wel te stoeien met mijn montuur. Ik besloot daarom maar gewoon de bovenrand van mijn bril aan te houden, want dan kon ik het toch nog een beetje bekijken tijdens het knippen.

 

Knip, knip… kam, kam… knip, knip… zucht…

 

Want toen pas realiseerde ik me dat mijn bril helemaal niet recht loopt aan de bovenkant! Had ik nog bewust voor gekozen, want dat maakte me minder streng. Dom, dus. En toen moest er een extra stukje af om alles weer recht te maken.

 

Alleen tikte ik daarbij steeds tegen de bovenrand van diezelfde bril. Pfff…

 

Bril af, dus maar.

 

En, nou ja… als ik hem aflaat, valt het wel mee. Want dan zie ik toch niks. En mijn mans bril heb ik toen snel verstopt, maar die had helaas nog een reservebril.

 

Toch zei hij er niets van. En dat is lief! Doet ie ook niet als ik naar de kapper ben geweest trouwens, dus op zich is dat ook wel slim.

 

En misschien valt het ook wel mee, dacht ik later ook nog. Misschien staat het helemaal niet zo raar als ik zelf wel denk. Zal ik er ook aan de onderkant dan maar een stukje afhalen? Even de dode puntjes wat bijwerken?

 

Ik ging dus op zijn kop hangen en kamde al mijn haar naar beneden. Dat had ik een keer gezien in een filmpje. Maar om dan netjes te kunnen knippen moest ik wel mijn bril ophouden, en die zakte dan steeds tegen mijn voorhoofd waardoor ik dan ondersteboven door mijn leesgedeelte keek. Of hij bleef zitten als ik hem (au, au) strak op mijn neus duwde, maar dan keek ik weer net boven mijn montuur uit en zag ik dus weer…

 

Precies!… Niks!

 

Nou ja, ik zal het kort houden, want dat is ook precies wat het is geworden. Voordat ik het min of meer recht had, was ik zeven pogingen verder, en heb ik uiteindelijk de schaar in (blind) vertrouwen aan mijn man overhandigd.

 

‘Los het op!’ smeekte ik hem. En dat deed hij.

 

En omdat het zoveel korter was, dacht ik toen: laat het dan ook maar weer eens los hangen. En écht… dat viel me alles mee. Er leek zelfs een beetje slag terug te komen, omdat het nu minder zwaar was, en na drie keer schudden was ik eigenlijk best tevreden.

 

Ik ging dus videobellen met mijn nieuwe coupe en voelde me stiekem wel mooi. Je ziet jezelf dan onder in het scherm, en ik was hartstikke blij met wat ik zag.

 

‘Wat is je haar lang!’ klonk het in koor aan de andere kant.

 

‘Lang? Het is juist een stuk korter,’ legde ik uit. ‘Ik heb het alleen nooit meer los, dus dat ziet nooit iemand.’ En ik schudde nog eens sexy met mijn nieuwe coupe.

 

‘Ach ja, hè,’ riepen er toen drie. ‘We lopen nu allemaal met een coupe corona. Maar we houden evengoed wel van je hoor!’

 

Dussssss.