Pubers en eindexamen­stress

 

Morgen begint het CSE, het Centraal Schriftelijk Eindexamen. Mijn jongste puber moet er ook aan geloven en wacht, inmiddels strak van de zenuwen, met smart op de start van het examen wiskunde. De hel, in haar ogen.

 

 

Misschien heb jij ook een puber die dit jaar aan de beurt is. Heeft ie genoeg aan school gedaan dit jaar en kan ie zich een uitglijder permitteren? Of moet ie nog flink aan de bak om wat extra punten bij elkaar te sprokkelen om het diploma veilig te stellen?
 
In huize Smit doen we er alles aan om de zenuwen onder controle te houden. Er geldt een tijdelijke ruim-je-kamer-op-stop. De uitruimbeurt van de vaatwasser is opgeschort en er is een eindeloze hoeveelheid troostvoer ingekocht, variërend van rode dropveters tot witte chocolade. Verder mag ze Netflixen tot ze scheelziet en parkeren we een puberale opmerking tot na het eindexamen.
 
Nu hoor ik je al zeggen ‘Doe effe normaal’, maar dat heb ik de afgelopen jaren al gedaan. Eindexamen doen is toch een vak apart en hoe meer calorieën, hoe meer verstand. 
 
Misschien weet je zelf nog hoe jij je voelde tijdens die twee slopende weken dat het moest gebeuren. Ik vond het in ieder geval verschrikkelijk. De mussen vielen van het dak en daar zat ik, met een black-out van jewelste in een muffe, bloedhete gymzaal mijn leestoets Duits te verknallen.
 
Volledig over de rooie kwam ik thuis. Met gierende uithalen huilend dat mijn leven nu verwoest was en Duits toch echt het moeilijkste examen ooit was.

 

 

Wat had ik toen graag een Tony Chocolonely karamel-zeezout gehad. Of van die geweldige Doritochips. Vroeger was alles beter, behalve het troostvoer.
 
Dus hierbij een oproep aan alle ouders van een puber in examenstress: troostvoer moet er zijn. Dus hup, in galop naar de buurtsuper en koop die spekkies, vanille-ijs, M&M’s in een megaverpakking of desnoods twaalf krentenbollen met oude kaas als ie daarvan houdt. Het helpt. Echt!
 
En mocht jouw puber het de komende weken ook even niet meer weten van de zenuwen? Het mantra is: het komt allemaal weer goed.

 

Door: Irene Smit

Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.

Afbeelding van Irene Smit