Mijn ex wil niet meer betalen

 

Pien, de dochter van Margje zit in het tweede jaar van haar studie. Ze werkt hard en heeft alle vakken tot nu toe gehaald. Maar nu moet ze misschien toch stoppen met haar opleiding

 

 

‘Mijn dochter Pien is 22. Na haar middelbare school wist ze niet wat ze wilde worden en heeft het even geduurd eer ze op haar plekje zat. Ze was 19 en had geen idee hoe ze haar leven verder in wilde vullen. De toekomst is nu, was haar motto en daarom besloot ze eerst een jaar te gaan reizen. Maar daar had ze geld voor nodig. Dus werkte ze in een koffietentje, paste ze op kinderen uit de buurt en maakte ze schoon in een verzorgingshuis. Met haar verdiende geld is Pien op wereldreis gegaan.

 

Ze was in Azië en Zuid-Amerika en heeft ook nog een paar maanden vrijwilligerswerk gedaan in Tanzania. Deze reis maakte diepe indruk op haar en eenmaal terug wist ze wat ze wilde studeren; kindergeneeskunde. Maar studeren kost veel geld en ik kan het niet allemaal betalen. Collegegeld, boeken en haar kamer.

 

Sinds de scheiding van haar vader is mijn leven veranderd. Ik woonde in een mooi huis en had nooit financiële problemen. Ik kon kopen wat ik wilde, maar diep van binnen was ik doodongelukkig. Mijn man begreep er dan ook niets van toen ik bij hem weg wilde en heeft me erg dwars gezeten met van alles en nog wat. Onze dochter was oud genoeg om te zien wat hij deed en dat heeft iets bij haar kapotgemaakt, waardoor ze mijn kant koos en nu nauwelijks nog contact heeft met haar vader.

 

Nu ik in mijn appartement woon en mijn eigen geld verdien in de zorg, ben ik zoveel gelukkiger. Maar helaas kan ik Pien financieel niet steunen. Ik verdien nu net genoeg om mijn huis en vaste kosten te betalen en kan er niet nog een zware last naast hebben. Pien weet dat en heeft er alle begrip voor. Maar haar vader heeft een goede baan en kan de studiekosten van Pien makkelijk betalen.   

 

Ik zit net aan de telefoon met een vriendin als ik Pien met een woedend gezicht naar binnen zie lopen. Driftig gebaart ze dat ik op moet hangen. Aan haar ogen te zien heeft ze gehuild. Verschrikt leg ik mijn telefoon weg en vraag wat er aan de hand is. Met horten en stoten doet Pien haar verhaal. Ze is naar haar vader gegaan om te vragen of hij aan haar studiekosten bij wil dragen. Maar hij weigert te betalen omdat ze na de scheiding mijn kant heeft gekozen.

 

Hoewel mijn ex en ik in een ouderschapsplan afspraken over de studiekosten van Pien hebben gemaakt, vindt hij het nu niet nodig om te betalen. Ze is tenslotte 22 en hij heeft geen plicht meer om een financiële bijdrage aan haar te leveren. Pien is helemaal overstuur, want dat betekent eigenlijk dat ze nauwelijks rond kan komen en naast haar opleiding ook heel veel zal moeten werken. En dat er, als ze straks eindelijk afgestudeerd is, er een enorme studieschuld op haar schouders ligt.

 

Ik vind het verschrikkelijk dat mijn ex zijn eigen dochter niet wil helpen. Maar wat kan ik doen? Geld om een rechtszaak aan te spannen heb ik niet en Pien kan die kosten er niet bij hebben. Of mijn ex dit doet om mij dwars te zitten, durf ik niet te zeggen. Maar dat hij zijn eigen kind opzadelt met een grote schuld die ze lang met zich mee zal dragen, vind ik onvergefelijk.’

 

Door: Margje