Meneer pastoor

 

Mijn vader heeft op latere leeftijd leren paardrijden en binnen de kortste keren had hij zelf ook een paard gekocht. Een enorm dier dat bij een paardenhandelaar bij ons in het dorp in een lekker stalletje woonde. Deze paardenhandelaar was een vrome katholiek. En toen de kerst naderde vond hij het wel een mooi idee om de nachtmis niet in plaatselijke kerk, maar bij hem in de stal te vieren.

 

De binnenbak werd schoongemaakt en aangeharkt. Er werden grote balen stro neergelegd waar de beminde gelovigen op konden zitten. Het plafond hing vol met kleine lichtjes, er stonden grote versierde kerstbomen met zilveren en rode ballen. Er was zelfs een echte kerststal gebouwd inclusief een levende ezel. Natuurlijk was er ook een soort altaar gemaakt waar meneer pastoor zijn mis kon opdragen.

 

Op deze koude kerstavond waren er nogal wat paardenliefhebbers op deze bijzondere gebeurtenis afgekomen en het was dan ook hartstikke druk. Ik denk dat we wel met zestig mensen daar in die paardenbak zaten en dat gaf ook meteen een mooi gevoel van saamhorigheid. Ik zie mezelf nog zitten onder een lekker warm dekentje op zo’n strobaal.

 

Meneer pastoor was al een beetje op leeftijd en zag er stemmig uit in zijn smetteloos witte gewaad. Maar tijdens deze zogenaamde nachtdienst ging er van alles fout. De pastoor liet soms wat uit zijn handen vallen of hield de verkeerde volgorde aan. Ik zag sommige parochianen verschrikt om zich heen kijken. Sommigen zaten met gefronste wenkbrauwen, hier klopte iets niet. Die arme pastoor raakte steeds verder in de war. Het viel ons op dat hij ook wel erg rode wangen had.

 

Opeens hadden we het door. Meneer pastoor had gewoon teveel gedronken! Hij had eerder op de avond al twee kerkdiensten in een bejaardenhuis bij ons in het dorp gehouden. Die oudjes daar gingen op tijd naar bed en dus had de pastoor al heel wat stichtelijk werk verricht. Blijkbaar had hij daar tijdens de mis voor die bejaarden veel te weinig water in de wijn gedaan. En daarom stond hij hier dus in beschonken toestand voor zijn kudde!

 

 

pastoor

 

Toen hij uiteindelijk op zijn benen stond te wankelen, is hij met zachte hand afgevoerd en hebben ze hem ergens in een rustig hoekje op een stoel gezet met een glaasje water. Na afloop van de mis werd het wel een vrolijke boel daar in die paardenstal. De kerst was in ieder geval goed begonnen!

Door: Irene Smit

Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.

Afbeelding van Irene Smit