Was ik maar een italiaan

 

Franska is dol op Italië. Dit zijn haar tips.


‘When in Rome do as the Romans do.’
Helemaal mee eens. Tenminste, zo geldt dat voor mij. Ik wil zo snel mogelijk inburgeren als ik ergens ben. Echt, je zult me geen kwaad woord over ons eigen Nederlandje horen zeggen, maar in Italië wil ik een Italiaan zijn. Drie dingen die je daar maar beter niet kunt doen, weet ik inmiddels:

Cappuccino bestellen na het eten. Dat weet elke Italiaan. Na elf uur ’s ochtends drink je geen cappuccino meer. Dûh!

Kaas vragen bij een pasta waar vis of zeevruchten in zitten. Oeps! Ik heb een ober bijna zien ontploffen aan een tafel naast ons. Hij verklaarde de Duitse gasten zo ongeveer voor gek. Die mensen moesten smeken en bidden voor een schaaltje Parmezaanse kaas. Ook een keer meegemaakt dat naast ons een Amerikaanse basketbalploeg zat te eten. Die kregen ravioli met roomsaus en riepen meteen om ketchup. Daar werd de kok ook niet echt gelukkig van.

Een lepel vragen als je spaghetti eet. Dat moet je als volwassene echt met alleen een vork afkunnen. Lepel erbij is voor kleine kinderen. Dus gewoon eerst even oefenen thuis.

Natuurlijk kun je je ook helemaal nergens iets van aantrekken en lekker doen waar je zin in hebt. Je bent tenslotte geen Italiaan. Dat zien en horen ze toch wel.