En als je dit al weet, of beter weet, dan hoor ik het wel.
Na heul lang baas (hoofdredacteur) van veel vrouwen te zijn geweest, heb ik wel wat bijnamen opgelopen. Ik ken ze hoogstwaarschijnlijk niet allemaal en misschien houd ik dat ook maar liever zo. Voel je dus niet geroepen om me hierover verder te informeren.
Eén van de bijnamen waarmee ik regelmatig aangesproken word door oud-collega’s is ‘juf’. Vandaag kreeg ik nog een appje dat begon met ‘Hoi juf!’ Nou wilde ik als kind van zes altijd al schooltje spelen (arme zus, want die moest dan altijd de leerling zijn), dus er zal wel een kern van waarheid in zitten. Dat juffen is een roeping natuurlijk.
Vandaar dat ik maar niet langer om de hete brij heen draai en hier ook even ga juffen. En wel in een lesje Italiaans. Kan toch handig zijn als je daar voor het eerst of tweetst (ik weet heus wel dat dat geen goed Nederlands is, maar het gaat hier om Italiaans hè?) heengaat?
Ken je deze ezelsbrug van school nog? Voor o, u en a, klinkt steeds de c als k. Nou, die kun je in Italië ook gebruiken. Tot zover niets aan de hand. Maar omdat ze daar de k niet hebben, zitten ze met een dingetje. Dus wat hebben ze met elkaar afgesproken?
Weet je wat? Wij Italianen gebruiken de ch niet zoals in veel anderen talen. Om bijvoorbeeld een g na te maken zoals de Nederlanders , of een sj zoals de Fransen. Wij Italianen gebruiken de ch om een k te maken. Zo kunnen we wél kie-janti zeggen, terwijl we chianti schrijven.
Chiuso (spreek uit kjoeso) = gesloten (heel belangrijk woord voor ons in Italië, met die lange sluitingstijden tussen de middag)
Chiesa (spreek uit kjesa) = kerk (ook handig, want die bezichtigen wij Ollanders nogal eens. Kun je vragen waar-ie is. Als je hem niet al van verre ziet.
Che? (spreek uit kè?) = wat.
Chiamare (kjamare) = roepen of noemen.
Chiedere (kjedere) = vragen.
Tot zover de zondagschool.
Door Franska
Fotografie portret: Esmee Franken, Visagie Linda van Ieperen, Haarstylist Mandy Huijs
Durf jij dit jaar in bikini naar het strand?
