Is vissen het nieuwe yoga?

 

Er is weer iets nieuws om uit te proberen! Het schijnt het nieuwe yoga te zijn, en het krijgt dus ook meteen ook een eigen tv-programma.

 

Of, nou ja… het is niet nieuw. Het bestaat al miljoenen jaren, en er zijn ook al vele programma’s over gemaakt, maar omdat het met een voerkorf gedaan kan worden trok het toch mijn aandacht. 

 

Ja, als het over eten gaat, ben ik er als de kippen bij! 

 

Maar het gaat dus over vissen. Vissen is het nieuwe yoga, zo wordt gezegd. En qua rust kan ik me dat heel goed voorstellen. Yoga maakt kalm en geconcentreerd, en dat kan met stilzitten en naar het water turen natuurlijk ook prima worden bereikt. Zelfs de bevordering van de reis naar innerlijke reflectie (wat yoga ook zou zijn) kan ik me inbeelden bij mensen die zich kapot vervelen als die krengen niet bijten. 

 

Maar voor de rest komt er bij yoga, volgens mij, toch meer kijken. 

 

Zo zijn blote voeten, om beter contact met de aarde te maken, bij vissen al afhankelijk van het weer. En bij rotweer kun je natuurlijk niet zeggen: ik ga wel binnen vissen. 

 

Ook je yogamatje wordt wat lastig in het water. Dat zul je moeten vervangen door een luchtbedje of zoiets. En dat is toch weer extra gesjouw, naast de bammetjes en de koffie.  

 

Yoga is natuurlijk ook het strekken en aanspannen van de spieren. Nou kan dat wel als je de hengel dan uitgooit, maar let er dan op dat je op dat moment uitademt, en daarna pas weer inademt. En wees alert op eventuele hyperventilatie als dat uitgooien nog veertien keer over moet! 

 

Het uitademen zorgt bij yoga ook voor evenwicht en ontspanning. Het zoeken naar evenwicht, met zo’n klapstoeltje aan de hobbelige waterkant, plus de ‘pfffff’ als dat dan gelukt is, behoeft verder geen uitleg. 

 

Maar de zonnegroet, vanuit die positie, vergt dan toch weer wat aandacht! De zonnegroet dient ofwel met een duikfles op de rug te gebeuren, of dan toch maar liever op de kant. Je zou het desgewenst dus kunnen ombouwen naar de vijvergroet. 

 

Maar dan! 

 

 

Bij yoga bevordert de kat-hond-zwaanreeks vervolgens de energiestroom langs de ruggengraat. En ik weet niet of jij weleens hebt zitten vissen met een kat, hond of zwaan in de buurt, maar volgens mij wordt dat lastig. En wat ook niet handig is, zijn de brughoudingen. Die zouden natuurlijk kunnen functioneren als ecobrug – en zo de paddentrek bevorderen, en de reeën veilig laten oversteken – maar dat is dan wel een beetje afhankelijk van de conditie van de yogi (of in dit geval de vissi) en de breedte van de sloot. Trek het je dus niet aan als je met jouw brug de overkant niet haalt, want yoga en vissen zijn bedoeld om te ontspannen.

 

Pas echter wel op met de hurkhoudingen, die bij yoga zo belangrijk zijn! Bij teveel ontspanning dient men voor de zekerheid dan een Pamper of een Tena Lady mee te nemen, omdat gehurkt zitten in de natuur ook andere reacties van het lichaam kan oproepen. 

 

Maar verder zie ik geen enkele reden waarom vissen niet het nieuwe yoga zou kunnen zijn. Dus heel veel plezier!

 

Door: Tineke

Tineke is schrijfster van de boeken “Toch?” en “Stof Genoeg” en ze blogt ook zo nu en dan. Ze woont op het platteland met één (leuke) man, twee (lieve) kinderen, drie (onbespeelde) muziekinstrumenten, vier (wisselende) mantelzorgprojecten, een (bijna) vijfde boek, haar zesde (luie) kat, en (dus) ongeveer zeven muizen.

Afbeelding van Tineke