‘Toch heb ik zo’n jaar of tien gedaan alsof. Daar had ik een goede reden voor…’
‘Als ik eerlijk ben heb ik nooit iets met haar opgehad. Als ik heel eerlijk ben, vond ik haar op het laatst vooral heel erg irritant. Toch heb ik zo’n jaar of tien gedaan alsof. Ik liep de deur nog net niet bij haar plat, maar ik was er wel minstens twee keer in de week. Om een boodschapje voor haar te doen, omdat ze dat zelf niet meer goed kon. Om haar naar de kapper te rijden, een praatje met haar te maken of haar te helpen in haar tuin. Een paar keer wilde ze het met me hebben over het verkopen van haar huis, mijn oude tante S. Want het werd haar allemaal wat veel en zoveel ruimte had ze ook echt niet nodig. Het leek haar ook wel gezellig om ergens te wonen waar meer mensen van haar leeftijd waren zodat ze wat meer aanspraak had, zei ze. ‘Welnee,’ zei ik dan. Ik was er toch altijd wanneer ze me nodig had?
De waarheid is dat het voor mij beter uitkwam als ze haar huis zou houden. Want als ze het zou verkopen en voor een boel geld iets zou gaan huren in een serviceflat, zou haar geld misschien wel bijna op zijn tegen de tijd dat ze doodging. En toevallig was ik degene die haar huis zou erven als ze er op een dag niet meer zou zijn. Kinderen van zichzelf had ze nooit gehad, maar mij beschouwde ze als haar eigen dochter, zei ze op een dag. Kort daarop gingen we samen naar de notaris om mijn erfenis veilig te stellen. Sinds die dag begon ik haar regelmatig op te zoeken. Vooral uit angst om mijn erfenis mis te lopen als ik dat niet zou doen.
Toen ze overleed belde ik meteen een makelaar. Haar huis was hartstikke gewild en binnen no time voor de hoofdprijs verkocht. In eerste instantie was ik daar alleen maar heel erg blij mee. Haar geld had mij namelijk vrijheden verschaft die ik anders nooit had gekregen. Maar op een gegeven moment ging het knagen. Dat ik jarenlang heb lopen doen alsof, terwijl ze als een blok aan mijn been was. En dat ik haar ervan heb weerhouden om een beetje leuke oude dag te hebben, in een omgeving waarin ze minder eenzaam geweest zou zijn. Het was me uitsluitend om haar huis te doen. Als dat er niet was geweest had ik me waarschijnlijk niets van mijn tante S. aangetrokken en dat is niet oké.’
Fanny’s naam is vanwege privacy gefingeerd.
Haar echte naam is bekend bij de redactie.
Dit afgelopen malle coronajaar groeide Franska.nl heel erg hard. We kregen er ontzettend veel nieuwe lezeressen bij en daar zijn we natuurlijk hartstikke trots op. Voor al die nieuwe leukerds herhalen we de mooiste artikelen die we de afgelopen jaren voor de feestdagen schreven. Dit was er een van.
Moet jou ook iets van het hart en wil je dat (anoniem) met ons delen? Stuur dan een mail naar info@franska.nl onder vermelding van ‘Dit moet ik even kwijt’.
