Even het nieuws doornemen
Vriendschap in Amerika loont, vooral als je crimineel bent en de president jouw vriend is.
Roger Stone werd veroordeeld tot drie jaar en zes maanden gevangenisstraf, maar Trump verleende hem ogenblikkelijk gratie. Stone had die misdaden namelijk begaan om Trump terwille te zijn. Tja, “He that is thy friend indeed, He will help you in thy need” schreef Shakespeare al. En wat Trump zich niet realiseerde – hij heeft waarschijnlijk ook nooit een letter Shakespeare gelezen – de koningen die dit soort dingen deden, stierven uiteindelijk allemaal voortijdig.
Trump had toch al geen gemakkelijke week; zijn nicht Mary, dochter van zijn oudere broer Fred jr, die op jonge leeftijd overleed, heeft letterlijk een boekje opengedaan over de manier waarop Trump opgevoed werd en hoe hij aan zijn zakenimperium kwam. Dat laatste wordt steeds duidelijker; hij heeft honderden miljoenen dollars van zijn vader gekregen, heeft die er allemaal doorheen gejaagd met verkeerde investeringen en sleepte uiteindelijk De Deutsche Bank bijna mee in een faillissement. Die bank was de enige die Trump nog geld wilde lenen – geld dat Trump niet kon terugbetalen. En wat doet Trump dan? Hij sleept die Deutsche bank voor de rechter omdat hij het rentepercentage te hoog vond. Natuurlijk verloor hij die rechtszaak.
In Nederland moet je voor echte vriendschap bij het CDA zijn: Pieter Omtzigt en Hugo de Jonge bestreden elkaar met liefdesverklaringen, zo leek het. Maar als je goed luisterde, zat er toch heel wat venijn tussen hen. Het centrale thema van Hugo de Jonge was immigratie; hij wil per jaar vaststellen hoeveel immigranten Nederland binnen mogen komen komen. Dat lijkt redelijk, maar er is Europese wetgeving die dat verbiedt. Pieter Omtzigt zei dan ook, redelijk omfloerst, telkens weer: ‘Maar dat kan helemaal niet.’ Uiteindelijk hebben zij het afgezoend (op CDA-wijze, namelijk met gepaste afstand, zodat er geen ongelukjes konden gebeuren).
De vriendschap tussen Nederland en België heeft deze week wat deukjes opgelopen. Jongeren uit Hilversum en omgeving maakten de badplaatsen rond Knokke onveilig met hun gedrag. Drinken, lallen en spotten met de anderhalvemetermaatregel. Al snel besloot de Belgische gendarme deze meervoudig gehandicapte groep jongeren (ze spraken met een Gooise -r- en toen de politie om hun gegevens vroeg, weigerden zij die te geven, omdat dat ten koste zou kunnen gaan van het netwerk en het aandelenpakket van hun ouders) over de grens te zetten.
En er waren natuurlijk deze week liefdevolle uitingen van een bijzondere innige vriendschap in Suriname. De nieuwe president Santokhi nam ontroerd afscheid van Desi Bouterse die vanaf 1980 getracht heeft, met alles wat in hem zat, het land te gronde te richten en zelf – als drugsbaron – zo veel mogelijk rijkdom te vergaren. Santokhi werd bijgestaan dor de nieuwe tweede man van Suriname, Ronnie Brunswijk. Je zou bijna vergeten dat zowel Bouterse als Brunswijk gezochte zware criminelen zijn die het land niet uit kunnen, omdat zij dan meteen zullen worden gearresteerd. Het is toch een beetje alsof Willem Holleeder wordt opgevolgd door Hugo de Jonge, die bijgestaan wordt door Ridouan T.
En hoe gaat het nu met corona? Heel goed, vinden wij hier in Nederland. Weinig besmettingen (ja, het neemt weer toe, maar een kniesoor die daar op let), nauwelijks doden. Om dat even getalsmatig te onderbouwen: toen half maart de scholen dichtgingen waren er wereldwijd 200.000 besmette personen; nu komen er 200.000 besmettingen per dag bij. Nee, het gaat niet goed. Brazilië en Amerika zijn overigens aansprakelijk voor de helft van dit dagelijkse aantal. Vandaar dat Trump zei dat hij de toestand volledig onder controle heeft.
Gelukkig hoor ik net dat wij vanuit Engeland terug naar Nederland niet langer twee weken in quarantaine hoeven. Dus met een gerust hart op vakantie naar Groot-Brittannië? Zeker niet, Boris Johnson is daar nog steeds premier.
