Franska.nl

‘Doe niet zo moeilijk’

 

Ben ik nou de enige moeder die haar kleding niet aan haar dochter uit wil lenen?

‘Maaaaaam, mag ik jouw zwarte broek lenen? De mijne ligt nog in Amsterdam.’ Bijna iedere keer als m’n kind even in haar ouderlijk huis logeert komt de vraag of ze kleding van me mag lenen en iedere keer vind ik het irritant.

 

Want ik zie die kledingstukken nooit meer terug. Zo kocht ik eens een prachtige trui waar ik wekenlang omheen had gedraaid. Uiteindelijk durfde ik toch de winkel in en stond ik ‘m met trillende vingers af te rekenen. Ik was bijzonder in mijn nopjes en droeg ‘m heel graag. Maar iedere keer als m’n kind me zag in die trui kwam weer die vraag: ‘Mag ik ‘m een keer lenen?’ En iedere keer zei ik nee. Tot ze zei dat ze het maar stom vond, want de moeders van al haar vriendinnen deden er namelijk niet zo moeilijk over. Zij deelden wel de leukste kledingstukken met elkaar. Daar was ik blijkbaar gevoelig voor want die meiden hadden vast een leukere moeder dan mijn dochter. Ik moest misschien maar eens niet zo moeilijk doen. 

 

‘Nou vooruit dan,’ zei ik lachend als een boer met kiespijn, terwijl ik tergend langzaam mijn trui aan haar gaf, ‘maar ik wil hem wel terug.’ Inmiddels is dat drie jaar geleden en heb ik ‘m natuurlijk nooit meer teruggezien. 

 

Net als mijn glitterfeestpak dat ze nodig had voor een oud-en-nieuwfeest en m’n witte lievelingsblouse.

 

IRRITANT (met hoofdletters ja) vind ik het. Verder ben ik echt de moeilijkste niet hoor en leen ik met het grootste gemak weer andere dingen aan haar uit zoals mijn auto of mijn fiets, zelfs m’n pinpas. No problemo. 

 

Het is dat ze vandaag bij gebrek aan haar eigen broek anders in haar ondergoed naar haar afspraak moest, anders had ik dit keer keihard NEE gezegd. Dan word ik maar geen moeder van het jaar.