Dit is geen uitdaging meer
Toen ik een pubertje was had ik nog nooit van sociale media gehoord. Laat staan van Tik Tok, Instagram of Snapchat, die bestonden toen nog niet eens. Wat was het leven toch overzichtelijk destijds.
Inmiddels heb ik de schade heus wel ingehaald hoor. Al snap ik nog steeds weinig van het altijd maar online willen zijn. Dat je aan iedereen wil laten zien hoe je bijvoorbeeld je pakket met nieuwe schoenen uitpakt. ‘Unboxing’ noemen ze dat. Heel bijzonder om te zien hoe een doos wordt geopend en voilà: kijk eens hoe mooi!
Dat iemand anders daar heel blij van wordt is natuurlijk prima. Maar daar zit het ‘m nu juist in bij die sociale media in combinatie met pubers. De druk om mee te doen is zo hoog. Zolang het gaat om het uitpakken van een doos nieuwe schoenen is er wat mij betreft nog weinig aan de hand. Maar waar het gaat om zogenaamde ‘challenges’ wordt het een heel ander verhaal.
Daar zitten ook leuke bij hoor. Ik heb samen met m’n dochter meegedaan met de Ice Bucket Challenge, waarbij we voor het goede doel een emmer ijskoud water over elkaar heen gooiden. Dat was allemaal nogal onschuldig. Het werd een stuk grimmiger met de Cinnamon Challenge waarbij de een hap kaneel moest doorslikken. Probeer het maar niet, want daar kun je dus in stikken.
Maar nu is ook de Blue Whale Challenge weer opgedoken waarbij jongeren steeds gevaarlijker opdrachten moeten uitvoeren. Uitdagingen waarmee ze zichzelf beschadigen en als laatste een opdracht tot het plegen van zelfmoord. Schiet mij maar lek, ik begrijp het niet meer.
Wat een zieke geest heb je als je dit soort opdrachten aan jonge mensen stuurt. Doodsbang worden ze ervan. Inmiddels heb ik meerdere ouders gesproken met een puber die nauwelijks meer durft te slapen uit angst dat ze via hun sociale media benaderd worden om opnieuw werkelijk idiote dingen uit te moeten voeren.
En dan is er nog die groep pubers, de zogenaamde copycats, die wel even willen laten zien dat ze iets engs heus wel durven, met alle gevolgen van dien. Het enige wat je als ouders kunt doen is met je kind in gesprek blijven over hoe asociaal gebruikers van sociale media soms zijn. Zodat ze de zin en de onzin leren onderscheiden.
Eerlijk gezegd ben ik blij dat internet in de jaren 80 nog niet bestond. Ik vond puberen toen al moeilijk genoeg.
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
