De enige echte

 

Soms weet je even niet meer waar je het in een column nog over moet hebben.

 

 

 

Zijn de onderwerpen een beetje op, wil je een tijdje wat voorzichter zijn om jezelf wat beledigingen te besparen, speelt er zo veel in de wereld dat de meeste onderwerpen een beetje ongepast zijn of heb je zelf zoveel dingen aan je hoofd dat je brein even niet meewerkt. En dan is het best lastig om elke week meerdere columns te produceren.

 

Sommige onderwerpen mijd je dan liever, omdat ze te pijnlijk zijn voor lezers. En andere onderwerpen mijd je dan weer liever, omdat de lezers erna te pijnlijk reageren voor jou. En dan heb je dus weleens zo’n week dat je denkt: pfffff… waar nu nog over?

 

En wat ik dan doe is prikken. Ik pak een krant, boek, pak melk of reclamefolder en prik dan blind. En dát wat ik aanwijs, daar ga ik over schrijven. Soms moet je even puzzelen, soms moet je de encyclopedie erbij pakken om iets op te zoeken, en soms brengt het meteen al inspiratie genoeg en rolt de column er zo uit.

 

En vandaag was het dus zo’n dag en was de geprikte term ‘de enige echte’.

 

Uhhhh… tsja… wat is dat eigenlijk? Waarvan er maar één is? Of waarvan er meerdere zijn, maar er maar eentje echt de echte is? Chocomel, bijvoorbeeld. Daar moest ik meteen aan denken toen ik de term hoorde. En als je daar nu nog aan denkt, is dat dus ooit bedacht door ‘het enige echte’ goede reclamebureau, denk ik!

 

Hoewel?? Jaren voor de chocolademelk was er al een ketchup die beweerde de enige echte te zijn. Dus dat zegt eigenlijk ook weer niet zo veel. En ik ging dus maar eens googelen op ‘de enige echte’ en zag toen dat ik het ook kon laten vertalen.

 

‘Die enigste werklike’ in het Afrikaans, ‘benetako bakarra’ in het Baskisch, ‘to móno pragmatikó’ werd het op zijn Grieks, ‘tek gerçek’ in het Turks, ‘okuwukuphela kweqiniso’ bleek Zoeloe te zijn, ‘an t-aon fíor’ roepen de Ieren, ‘le seul vrai’ natuurlijk de Fransen, en ‘the ony real’ zouden de Engelsen dan roepen.

 

Huh? ‘The only real’? Dat zou dan toch ‘the one and only’ moeten zijn?

 

Nou, zo zie je maar dat Google Translate ook niet echt “de enige echte” is die een beetje vertalen kan.

 

Ik kwam trouwens ook nog een tv-programma tegen dat gepresenteerd zou gaan worden door ‘the one and only’ Nikkie de Jager. ‘De Enige Echte’ zou het ook gaan heten, maar het ging dan niet over haarzelf. In een professioneel ensemble van zes mensen – vijf klonen en een bekendheid – moest dan de echte professional ontmaskerd worden. Beetje geïnspireerd op de one and (allang niet meer) only ‘The Masked Singer’, vermoed ik. En ik heb het gemist, denk ik, want ik heb het nooit gezien en er eigenlijk ook verder nooit iets over gelezen. Misschien is het niet doorgegaan? Of hebben jullie het wel gezien? Ik ben wel fan van Nikkie, maar het is me blijkbaar volledig ontgaan.

 

Verder kom ik op Google dan nog iets tegen over de enige echte, originele Karel Cavia. Maar ook die is aan mij voorbijgegaan. Terwijl het notabene een boek schijnt te zijn! Het kan dus toch gebeuren dat ook de enige echte je écht ontgaat. De einzig wirkliche/einzig wahre/einzig echte Sylvie Meis, die zorgt er zelf natuurlijk wel voor dat ze in beeld blijft, maar de enige echte Karel Cavia is dat toch minder goed gelukt.

 

Blijft nog over de enige echte Sinterklaas. ‘Wéiyī zhēnshí’, zeggen de Chinezen dan, maar die kennen Sinterklaas weer niet, geloof ik.

 

Ja, niet dat ik nog in Sinterklaas geloof. Dat bedoel ik natuurlijk niet. Maar ik ben wel écht klaar met deze column, vind ik nu.

 

En dan maar hopen dat ik niet de enige ben, die dat vindt.

 

Want dan… Écht hoor.

 

 

 

Door: Tineke

Tineke is schrijfster van de boeken “Toch?” en “Stof Genoeg” en ze blogt ook zo nu en dan. Ze woont op het platteland met één (leuke) man, twee (lieve) kinderen, drie (onbespeelde) muziekinstrumenten, vier (wisselende) mantelzorgprojecten, een (bijna) vijfde boek, haar zesde (luie) kat, en (dus) ongeveer zeven muizen.

Afbeelding van Tineke