typemachine_dgroen1

deel 205

Charlotte & Tom

Charlotte en Tom zijn allebei nog niet zo lang gescheiden en via internet op zoek naar een nieuwe liefde…

 

 

Van: Tom

Aan: Charlotte

Onderwerp: Jaahhhh!

 

Nou net terug van Paula afleveren bij vrienden. Was dit leuk…??? Absoluut, en toch anders gelopen dan verwacht. Mijn relaas.

 

Dus donderdagavond eerst de trein van 22.09, die haalde ze niet, de volgende trein net gemist, dus om 22.39 uur staat ze op het perron. Naar huis, sfeertje gecreëerd, raken zeer gemakkelijk aan het praten, over van alles en gelijk al diep. En lachen, ze kan heel goed lachen. Praten en verder praten. Dus op een moment deed ik de duidelijke aanzet en we schoten alle twee in de lach. Het was gelijk ter sprake… zij wil op dit moment geen bom leggen onder haar toch al zo broze relatie. Duidelijk. Respect van mijn kant. Vanaf dat moment hebben we alleen maar zitten lullen over gevoelige dingen, intieme dingen, wie zij was, wie ik was. Om half vier gingen we uiteindelijk slapen.

 

Gisterochtend werden we wakker en begonnen gelijk weer te lullen. Ontbijtje gemaakt en doorlullen. Wij naar het strand, ruim een uur gewandeld en maar doorlullen. Elkaar af en toe speels aanraken. Lekker flirten. Toen naar het Grand Café in Haarlem om te lunchen. Op het terras in het zonnetje. En toen raakten we in gesprek over ons. Wat we voelden, wat we van elkaar vonden en uiteindelijk dat we elkaar eigenlijk te laat tegen zijn gekomen. Je had die koppen van de mensen om ons heen moeten zien, we hadden het niet in de gaten, ik kijk ineens om me heen en zie die uitdrukkingen van ‘bespaar me je intimiteiten’. Ruim twee uur op het terras gezeten, toen werd het te fris.

 

Toen, niets niet uit eten. Wij AH in (het supermarktgedrag is tenslotte ook belangrijk). Grappen maken met de ‘buitenwereld’, en samen lol bij het winkelen. Thuis, samen een heerlijk diner voor twee in elkaar geflanst, mosselen met salades en lekkere dingen (ken je die gevulde minipepers met geitenkaas, man… lekker). En maar doorlullen, met traantjes, ook als ik mijn relaas doe. En natuurlijk ook af en toe bewust te dicht tegen elkaar aan. Gewoon lekker. Deze keer niet te laat gemaakt, want we waren nog moe van de vorige avond. En dan vanmorgen. Wakker worden om tien uur en weer doorlullen. We stonden pas om half een op. Weer een fantastisch ontbijtje en daarna gezamenlijk aangeklooid.

 

Zeer vertrouwelijk en intiem. Dus net in de auto nog even de boel geëvalueerd. En ja, er is een hoop tussen ons, maar op dit moment ook een hoop dat praktisch in de weg staat. En dat laatste prevaleert nu. Zo is het. Dus we spreken af dat we de boel voor de buitenwereld even moeten ontkrachten, dus ik loop mee naar binnen om aan haar dochter te worden voorgesteld bij een verjaardag van één van hun vrienden. Ik loop daarna weer naar buiten, komt haar man aanlopen (ik ken hem natuurlijk ook al van vroeger). Dus dan staan we daar op de stoep, hij, Paula en ik… geweldige situatie en we weten allemaal van elkaar. Ik weet dat het morgen pas zondag is, maar mijn weekend kan niet meer kapot. Het leukste? Eigenlijk alles. Maar gewoon weer eens anderhalve dag intensief optrekken met een leuke vrouw, en dan het wakker worden, je omdraaien en je kijkt elkaar recht in de ogen met een glimlach… Dus de toekomst? Ik word niet verliefd. Zou ik het willen?… oh ja. Maar het ligt iets te complex op dit moment. En Paula…? Ik denk dat ze zeker lang over dit weekend zal nadenken. Een ontmoeting die we allebei zullen koesteren. And time will tell. Intussen gaat het leven door, en dat weten we alle twee. Zij haar besognes en ik mijn ‘vrijheid’. En dan zijn er nog zoveel andere leuke kleine dingen gebeurd, maar die zullen later wel doorsijpelen.

 

Haha, so much for concentration. Gelukkig houd ik van het werken uit onmogelijke situaties. En dan ook morgenmiddag naar een opvoering van Willemijn. Daarna gezamenlijk eten. Net officieel gescheiden. Hoe mijn wereld veranderd is! Ik kijk uit naar dom tv kijken vanavond. Verstand op nul, blik op oneindig. Jij trouwe, tussen de bedrijven door was je er ook weer. Very much appreciated. Dat bracht die extra glimlach.

 

Kus,

Tom

 

Lees hier de vorige aflevering

  

Lees hier alle afleveringen