8 Dingen die ik doe sinds ik moeder ben

 

 

Ik had het me zo voorgenomen om van alles hetzelfde te houden zodra ik kinderen kreeg.

 

 

En ik heb het geprobeerd, maar het is jammerlijk mislukt.

 

1. Jezelf mama noemen

 

Mijn ouders werden vader en moeder in de vrije jaren zeventig dus verkozen hun eigen naam boven papa of mama. Mijn broer en ik vroegen mijn vader dan half huilend: ‘Maar je bent toch onze papa?’ ‘En juist daarom noem je me bij mijn voornaam,’ zei mijn vader. Omdat ik het idee heb dat als mijn dochters me bij mijn voornaam noemen, het net lijkt of ik de tweede vrouw van hun vader ben, verkies ik toch echt ‘mama’.

 

2. Over jezelf in de derde persoon praten

 

Zo van: ‘Mama gaat nu boodschappen doen en dan koken. Of wijn drinken.’ Oké, ik ben dat station goddank alweer gepasseerd (niet dat van de wijn, maar wel dat van ‘mama dit’ en ‘mama dat’), want dit is echt buitencategorie jeuk.

 

3. Over je geliefde spreken als ‘papa’

 

Maar ja, ook hierbij geldt punt 2. Als ik zeg: ‘Geef het maar aan Ewart’, dan voelt het alsof hij niet echt bij ons gezin hoort. Dus I plead guilty: ik noem hem papa. Maar niet rechtstreeks, hoor. Jamais, mai, never.

 

4. Deze zin uitspreken

 

‘Als zij gelukkig zijn, ben ik dat ook.’ Rode vlekken, opkomend zuur, alles. Maar ik zeg het wel. Omdat het zo is.

 

5. Extra veel koken en dat dan invriezen

 

Gemak dient de mens en ik kan er ook wel van genieten als ik kleine porties verse bolognesesaus aantref. Oké, hierbij moet ik wel zeggen dat meestal niet ik, maar de vader (oftewel mijn geleide) dit doet, terwijl ik ernaast zit voor een klets met wijn. Goddank nog een beetje rock ’n roll.

 

6. De trampoline in de voortuin

 

Zalig zijn de dagen waarop je kinderen die trampoline ontgroeien. Ik heb dit vakje eindelijk aangetikt. Adieu trampoline en bye bye opblaasbad.

 

7. Verkleinwoordjes all over the place

 

Broodje, bedje, stoeltje, pakje… Ik snap het allemaal best van mezelf, maar ik snap ook best dat mensen zonder kinderen er in verwondering naar kijken.

 

8. Kinderliedjes neuriën

 

Nijntje, de tune van Pippi Langkous, de leadermuziek van Zappelin… Vergeef het ons moeders maar, het is uiteindelijk allemaal een fase.

Door: May-Britt Mobach

Afbeelding van May-Britt Mobach