Wiejoewiejoej!

 

Alarm alarm! Alarm alarm! Alarm alarm! Alarm alarm! 

 

Wiejoejwiejoejwiejoej!

 

Zag je gisteren in de Luizenmoeder (Wat fijn dat dat weer is begonnen!) schoolvrijwilligster Nancy roepend door de gangen rennen? Omdat het echte alarm voor de brandoefening het niet deed, deed ‘Nens’ dat alarm maar na. ‘Wiejoejwiejoe’ riep ze rennend in haar gele hesje, met grote paniek in haar ogen. Heerlijk!

 

Zaterdag was er een iets minder grappig alarm. Een écht alarm. Doordat die tankwagen in Alblasserdam giftige stof lekte. Omdat we met het hele gezin in de auto zaten, onze telefoons in dat bakje tussen de twee voorstoelen in, schrokken we ons kapot. Wat een herrie kan er uit zo’n telefoon komen! Ja, je leest het goed: telefoon. Want het rare was, er ging er maar één af. Niet de mijne. Geen kick gaf-ie, terwijl ‘noodmelding’ heus staat aangevinkt. En die van mijn man twee keer. Ook die tweede keer schrokken we ons trouwens weer het apezuur. (Dat moet toch niet de bedoeling zijn van een alarm, dat daar júist ongelukken van komen?!)

 

Om de situatie beter in te schatten, keek ik op Twitter; daar zie je het snelst meer informatie. En daar zag ik het kaartje dat door Veiligheidsregio ZHZ de wereld in was gestuurd met de exacte locatie over de gevaarlijke gassen. Fijn, dacht ik: wat verhelderend dat ze dat doen! Nou. Het zou grappig zijn als het niet zo bedroevend was: een paarse wolk in de vorm van een vierkante asperge boven – letterlijk – onleesbare plaatsen. Geen idee waar dat precies was. Dit had net zo goed in Tadzjikistan kunnen zijn. Maar na enig speurwerk bleken we dus ín de wolk te rijden, die door de enorm harde wind ‘lekker’ snel over het land werd geblazen.

 

 

Ook las ik de bijgevoegde melding: ‘Sluit ramen en deuren’. Maar … zou dat dan ook betekenen dat je werd geadviseerd niet meer buiten te komen? Dat stond er niet. En hoe moest dat nou met al die sportende kinderen op zaterdagochtend op de velden? Geen enkele mededeling over of je nou naar binnen moest …

 

Al met al kreeg ik meer vragen dan er antwoord werd gegeven, door die halve mededeling, door dat onleesbare kaartje. Maar vooral dat die pushmeldingen niet ‘waterdicht’ zijn, vind ik verontrustend. Als zich een echte ramp aandient, dan ben ik dus niet zeker van (juiste) informatie. NL-Alert/Veiligheidsregio ZHZ zou voor zichzelf maar eens alarmfase 1 moeten instellen: op deze manier het land informeren, is echt ondermaats. Ergens in een zaaltje moet even heel stevig geëvalueerd worden. Plus verbeterplannen worden gemaakt. En rap wat.

 

Door: Beatrijs Bonarius

Beatrijs Bonarius is tekstschrijver & eindredacteur. Een mediavreter, zoals ze zelf zegt. Met een vrolijke, scherpe blik – en dito toetsenbord – kijkt ze voor Franska naar de actualiteit.

Afbeelding van Beatrijs Bonarius