Franska.nl

Overdrijven kan helpen:

‘Italië vind ik echt hartstikke prima. Maar niet in de zomer. Je weet net zo goed als ik dat dertig graden daar niks is. En om nou de godganse vakantie alleen maar bij een zwembad te hangen. Laten we even nadenken over een alternatief.’

OF JUIST NIET:

‘Italië? Echt niet. Veertig graden, alleen maar krijsende kinderen bij zo’n zwembad. En dan plassen ze er ook nog eens in, dus zwemmen ho maar.’

Bijna iedereen overdrijft: mensen, media, de politiek, het bedrijfsleven. Onder elkaar, tegen elkaar, in de krant en op tv. Een goed overdrijver maakt een gewoon verhaal iets spannender, een niks-argument iets sterker, een sneu verhaal echt zielig. Maar je kunt het ook overdrijven natuurlijk. Op sociale media bijvoorbeeld, hoe daar hashtags als #lovemylife en #blessed worden gebruikt, werkelijk bij de wilde spinnen af. ‘Geen rij bij de kassa #blessed!’ ‘Vijftig gram afgevallen #lovemylife!’

Maar goed, overdrijven is mensen eigen dus. Al zijn er verschillen. Tussen vrouwen en mannen bijvoorbeeld, significant! Mannen schroeven cijfers omhoog, blazen feiten op en maken hun baan (en zichzelf) belangrijker dan die is. Vrouwen daarentegen, zijn heel erg goed in het dramatiseren van hun gevoelens.

Mannen:

‘De zaak? Fantastisch. Kan niet beter. Nog even en de accountant spreekt van een winstexplosie, haha.’

‘Dan hebben we het wel over een bedrag van in de zes cijfers natuurlijk.’

‘Die meid waarmee ik laatst een scharrel had? Benen tot onder haar oksels, ongelofelijk wat een mooie stelten had die!’

‘Heb je dat doelpunt gezien? Kerel, kerel, kerel, ik kan je zeggen dat ik nog nooit, maar dan ook echt nóóit, zo’n formidabele voltreffer heb gezien.’

‘Die hypotheek? Geen enkel probleem met mijn inkomen. Appeltje eitje.’

‘Dit is echt om link van te worden, dat ik geen aanvullende hypotheek kan krijgen. De overwaarde op dit huis, wat zal het zijn? Twee keer de WOZ-waarde? Drie keer?’

‘Ik verwacht toch echt wel dat er een ton boven de vraagprijs wordt geboden. En dan overdrijf ik dus niet.’

Vrouwen:

‘Hier word ik knettergek van, een nachtmerrie is het. Om elke dag tig paar sokken om te moeten draaien die jullie binnenstebuiten in de wasmand hebben gedumpt. Ik ben er he-le-maal klaar mee.’

‘Ik word daar zo moedeloos, naar, verdrietig van, dat ik elke keer moet lopen bedelen of je het geld wilt overmaken.’

‘Ik ben natuurlijk niet voor niets vegetariër. Vlees eten? Dat staat gelijk aan moord.’

Ik heb mijn hoofd gebroken over méér voorbeelden van vrouwelijk overdrijven. Ik kom er niet op. Terwijl ik bij de mannenvoorbeelden nog wel duizend voorbeelden had kunnen bedenken. Of is het nou typisch vrouwelijk om dit te denken?