Vaker dan je denkt

Het gebeurt dus. Te erg. Maar daar is SuperJohan

 

Ik ontbijt nooit. Ja, ik weet, dat is slecht. Je haalt je stofwisseling door de war, en het werkt ook nog eens niet om je gewicht op orde te houden. Maar ik ben in de gelukkige omstandigheid dat ik hiervoor kan kiezen. Mocht ik willen ontbijten, dan kan ik dat prima doen. Eitje, beschuitje, sjuutje.

 

Maar er zijn dus heel wat mensen in Nederland die het niet voor het kiezen hebben. Geen ontbijt. Geen lunch. Of geen lunch die je aan je kind mee kan geven voor op school. Om de simpele reden dat de ouders dat niet kunnen betalen. En dat is natuurlijk shocking. Kinderen, die volop in de groei zijn, energie nodig hebben om naar school te gaan… ach, dat hoef ik helemaal niet uit te leggen.

 

Waar die armoede door wordt veroorzaakt, daar gaan we het vandaag niet over hebben. Maar ik zag me toch een mooi initiatief: de Rotterdamse Johan Muurlink zag dat zijn zoontje zijn brood deelde met een klasgenootje. Mooi gebaar van dat zoontje. Maar Johan deed ook wat moois; die vroeg aan de juf hoe vaak dat nou gebeurt, op school, dat kinderen niets te eten mee krijgen. Het antwoord was: ‘Vaker dan je denkt’.

 

Dus schoot Johan in de actie. Hij ging – eerst betaalde hij dat uit eigen zak – boterhammen smeren voor deze kinderen en gaf die aan school. En intussen is zijn project Niet Graag Een Lege Maag (doneren kan hier al een stuk professioneler georganiseerd: bakkerijen die brood geven, iemand die een vriezer heeft gedoneerd, een smeerruimte. Sterker nog, hij kan uitbreiden (…) naar andere scholen in de stad.

 

En nu wil ik nog een goed eind maken aan dit stukje. Maar ik kan eigenlijk niet kiezen hoe ik afsluit. Want ik wil er nog drie serieuze dingen over zeggen.

 

Dan doe ik het maar even zo:

 

1. Het is een blamage en pijnlijk dat sommige mensen in zo’n allemachtig rijk land als Nederland hun kinderen niet goed kunnen voeden.

 

2. Het gebeurt dus vaker dan je denkt. Ik ga vanmiddag aan onze juf vragen of dat hier op school nou ook speelt, en zo ja – dan MOET ik ook in actie. En als jij dat dan ook doet, dan, dan …

 

En last but vooral not least:

 

3. Hoera voor SuperJohan.

 

 

 

Door: Beatrijs Bonarius

 

Beatrijs Bonarius is tekstschrijver & eindredacteur. Een mediavreter, zoals ze zelf zegt. Met een vrolijke, scherpe blik – en dito toetsenbord – kijkt ze voor Franska naar de actualiteit.