Woedende protesten in Pakistan

 

Want Asia Bibi is vrijgesproken

 

Asia Bibi is geboren in Pakistan en daar heeft ze het bepaald niet mee getroffen. Zevenenveertig, moeder van vier kinderen en verder een prima vrouw waar niets op aan te merken valt – zou je denken. Maar daar denken Bibi’s dorpsgenoten toch echt heel anders over. Wat zeg ik? Daar denken de meesten van haar landgenoten anders over. Asia heeft namelijk een doodzonde begaan. Dat gebeurde meer dan acht jaar geleden toen Asia ruzie kreeg met haar buren. Het ging over iets stoms, iets als dat de buren niet uit hetzelfde glas wilden drinken als Bibi. Vermoedelijk omdat Asia christelijk is en haar buren niet. Afijn, dat gedoe met dat glas schoot Bibi best een beetje in het verkeerde keelgat. Maar volgens Asia’s buren ging het heus nog wel wat verder dan dat. Die beweerden dat ze zich in die ruzie denigrerend zou hebben uitgelaten over de islam. 

 

Ai Asia! Da’s niet handig natuurlijk! Ja-ha, je kan nu wel gaan lopen ontkennen dat je lelijk over de islam hebt gedaan, maar dat gelooft natuurlijk geen hond. En inderdaad werd Asia volgens het principe dat bij een doodzonde als deze nu eenmaal de doodstraf hoort, in 2010 veroordeeld en zat ze sindsdien in de dodencel. Niemand leek het voor haar op te willen nemen. Totdat afgelopen woensdag haar hoger beroep diende en het Pakistaanse Hooggerechtshof Asia Bibi wonder boven wonder heel verrassend vrijsprak.

 

Als dat maar goed afloopt.

 

Voordat Asia Bibi goed en wel op straat stond waren daar ook al woedende protesten tegen haar vrijlating losgebarsten. Afkomstig van fundamentalisten die haar bloed wel kunnen drinken.  

 

Een leven in Pakistan zit er voor Asia Bibi en haar gezin niet meer in. Inmiddels heeft de regering haar echter verboden om het land te verlaten en daarmee is haar doodvonnis in feite weer getekend. Arme Asia Bibi! Was je maar gewoon in een vrij land geboren. Dan was deze niet te bevatten misère je bespaard gebleven.

 

 

Door: Brigitte Bormans

Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.