Wim de Bie
Als babyboomer word je voortdurend geconfronteerd met overlijdens.
In je naaste omgeving maar ook van mensen die je niet persoonlijk hebt gekend, maar die wel een belangrijke rol in je leven hebben gespeeld.
Wim de Bie behoort in dat opzicht tot de buitencategorie. Toen ik vanmorgen het bericht van zijn overlijden op mijn telefoon zag, was ik even stil, eigenlijk meer dan even.
Vele, vele jaren van Simplistisch verbond tot Keek op de Week, was het duo Van Kooten en De Bie voor mij het hoogtepunt van de tv-week.
Hun verhaal is bekend: op de middelbare school -Wim zat twee klassen hoger dan Kees- begonnen als duo en samen schrijven voor de schoolkrant.
Hun eerste bekendheid kregen zij als De Klisjeemannetjes. Al biljartend namen zij de problemen des levens door. Legendarisch is het 20 minuten durend gesprek over seks waarin zeker 20 verschillende synoniemen voorkwamen, maar de woorden en neuken en seks niet.
Voor mensen van mijn generatie zit ‘Dan spuit ik zo een volwassen vent van zijn brommer.’ of ‘Stimulatio, dat mag van de Viva.’ in ons collectieve geheugen.
Via Hadimassa en Het Gat van Nederland kregen Van Kooten en De Bie hun eigen programma. Ik denk dat iedereen die ouder is dan 40 zo uit zijn (of haar) hoofd een hele rij typetjes kan opnoemen, met de daarbij horende teksten.
Natuurlijk Frank van Putten die van alles met zijn moeder moest doen, maar dat allemaal eigenlijk liever deed met een ‘blonde del als vriendin. ‘Daar ben ik voor behandeld.’
Een van de tragedies voor Wim de Bie was dat Kees van Kooten populairder was. Kees de mooie jongen en Wim die regelmatig zijn gebit thuis liet om de bierdrinkende Dirk des te overtuigender te kunnen spelen, die dan tegen zijn alter ego Wim de Bie, die hem interviewde zei: ‘Lange lamlul, hou je d’r buiten.’
Dat Wim de Bie minstens net zo goed was als zijn duopartner kun je o.a. zien aan de vele vrouwenrollen die De Bie heeft gespeeld.
Toen mijn vrouw en ik vorige week met de trein naar Londen gingen, zeiden wij bij het Centraal Station: ‘Do ist der Bahnhof.’
In interviews vertelden zij dat elke sketch tot op het kleinste detail was uitgeschreven. In een deel van de sketches kon dat ook niet anders. Daarin waren Van Kooten en De Bie live in de studio en spraken op het scherm achter hen met allerlei typetjes gespeeld door henzelf, dus eerder opgenomen.
Over interviews gesproken, Wim de Bie vertelde nooit wat over zijn privéleven. Hij had een enorme hekel aan al die bekende Nederlanders die hun hele hebben en houden op tv of in de bladen openbaren. Wim de Bie heeft ooit een interview toegestaan aan Adriaan van Dis; dat werd uiterst ongemakkelijk. Na drie zinnen zei De Bie: ‘Zo, de kop is er af.’ om verder nauwelijks nog iets te zeggen.
Voor Van Kooten lag dat anders. De vrouw van Cor van der Laak -kritisch avro-lid, kom daar nog maar eens om- was zijn eigen vrouw, tegen wie hij voortdurend zei: ‘Hou je d’r buiten, Cock.’
Natuurlijk is hun meest memorabele creatie De Tegenpartij. Als vrije jongens hadden zij geld verdiend door oude dames voor te houden dat hun tuin nodig winterklaar gemaakt moest worden, want er zat ‘scheurgras’ in de tuin. Die oude dame werd gespeeld door Joeki Broedelet, de moeder van Van Kootens beste vriend, Remco Campert.
Als kopstukken van De Tegenpartij lieten zij zich doodschieten, omdat uit een peiling gebleken was dat bij echte verkiezingen zij op een hoop stemmen zouden kunnen rekenen.
Van Kooten en De Bie hebben veel prijzen gekregen. In 2020 werden zij uitgeroepen tot ‘Allerbeste duo uit de Nederlandse televisiegeschiedenis.’
En volkomen terecht.
