Veroordeeld voor kindermisbruik en dan gaan wonen boven een crèche

 

We mogen elke vergrijp, hoe klein of onbewezen ook, toch zeker wel laakbaar vinden?

 

Leren we het dan nooit? Over pedofilie gaat dit en over de prijswinnende regisseur van kinderfilms en -series Karst van der M. (tevens ex van Lenie ’t Hart van de zeehondencrèche) die wat dit betreft geen zuivere koffie is, want een hoofdrolspeler in de grootste misbruikzaak uit de Nederlandse tv-geschiedenis. Op 16 januari 1990 werd de man veroordeeld voor ten minste drie bewezen gevallen van misbruik. Straf: zeven maanden voorwaardelijk met een proeftijd van twee jaar. Zo’n 27 jaar lang bleef de zaak vervolgens in de doofpot. Tot #metoo losbarstte en twee van zijn inmiddels volwassen slachtoffers dachten dat dit de manier was om eindelijk schoon schip te maken.

 

Soest was de plek waar Van der M. zich destijds al graag ophield en wat dat betreft geen nieuws onder de zon, want Soest is waar Van der M. inmiddels ook weer woont. Niet zomaar in Soest trouwens, maar boven een peuterspeelzaal én in dezelfde straat als zijn slachtoffer die de zaak in november 2017 weer aan het rollen bracht. Zijn slachtoffers verklaarden ten tijde van #metoo:

 

‘Het enige dat wij nog kunnen doen is ervoor zorgen dat hij geen zorgeloze oude dag heeft. Dat iedereen op de hoogte is van zijn gedragingen uit het verleden. Van aanranding tot psychisch geweld en meer – eigenlijk alles wat volwassenen ook doen.’ Volgens verschillende ouders die naar aanleiding van #metoo contact zochten met de slachtoffers, was Van der M. na zijn veroordeling bepaald nog niet genezen, omdat hij in ieder geval tot 2010 nog steeds dingen met kinderen uithaalde die niet door de beugel konden. 

 

Waar burgmeesters eigenlijk op de hoogte moeten worden gesteld als plegers van ernstige gewelds- en zedenmisdrijven weer terugkeren in de maatschappij en hun gemeente als woonplaats verkiezen, gebeurde dat in Soest niet omdat Van der M. slechts was veroordeeld tot een voorwaardelijke straf. En zo kon het verkeren dat hij terugkeerde op zijn oude honk zonder dat zijn directe omgeving in eerste instantie van zijn verleden wist. Hetgeen veranderde nadat de peuterspeelzaal een brief aan ouders stuurde met de mededeling dat ‘hier een man met een misbruikverleden woont, maar dat de veiligheid van de kinderen is gegarandeerd’.

 

Hoe erg het ook is, meneer Van der M., wat u hebt uitgevreten in het verleden, kinderen zijn kwetsbaar, de verantwoordelijkheid van volwassenen waar ze aan worden overgeleverd groot en daardoor mogen we elk vergrijp, hoe klein of onbewezen ook, laakbaar vinden. En daarbij: houdt de wereld in Soest op of zo?

 

 

Bron: Nieuwe Revu

Door: Brigitte Bormans

Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.

Afbeelding van Brigitte Bormans