Twee weken zonder bezoekers vinden deze dieren nog wel te doen

 

Kleine reuzenpanda Fan Xing weet meteen dat deze dag niet als alle anderen is als hij zijn snoetje in de Ouwehandse buitenlucht steekt…

 

Mamma Wu Wen geeft hem een zetje: huppa, wat zuurstof zal je goed doen. En dan ziet het kereltje wat er anders is aan deze dag: vandaag is er geen enkel ander mensvolk dan de verzorgers die hij altijd in de weer ziet met bamboe. Zoveel rust heeft hij nog nooit meegemaakt. Stiekem wordt hij er best blij van.

 

In Artis zijn de olifanten intussen samengekomen. De stier vertelt zijn dames wat ze zich zelf met hun olifantengeheugen natuurlijk nog heel goed wisten te herinneren: net als in het voorjaar ook al een keer gebeurde – en toen duurde dat nog best lang -, zijn de bezoekersstromen op deze mooie donderdag van het ene op het andere moment totaal tot stilstand gekomen. Dat betekent geen aanmoedigingen als ze heel gewoon met een baal hooi in de weer zijn, geen gejuich als ze met een boomstam lopen te zeulen en ook geen etterbakjes van kinderen die ‘jumbo’ naar ze staan te blèren, wat ze helemáál niet leuk vinden. Verderop horen ze de kleine meisjeszebra balken. Zo’n dagje zonder al die mensen die haar haar hele leventje lang al de godganse dag komen bekijken zal haar goed doen, denken ze. Net als baby kuifmakaak in het apenverblijf trouwens. Hoe oud zal die inmiddels zijn? Een maand of twee hooguit. En nog nooit een dagje lekker ongestoord de wereld kunnen verkennen.

 

In Blijdorp is er ook iemand die een paar weekjes van rust goed kan gebruiken. De zwarte neushoorn Naima loopt op alle dag en vindt het maar wat fijn om zich zonder al te veel gedoe op de grote gebeurtenis voor te kunnen bereiden. Een webcam is nog tot daaraantoe. Die werd geïnstalleerd en daarna ook weer zowat vergeten omdat ze daar verder niets mee hoeft. Maar wat mensen betreft heeft ze voorlopig even meer dan genoeg aan verzorger Melle, dus laat die baby nu maar komen.

 

Alleen de bewoners van de Beekse Bergen lopen op deze dag een klein beetje met hun ziel onder hun arm. Geen afleiding van auto’s, geen armen die sneaky even buiten de ramen worden gestoken en geen opgewonden kinderstemmetjes vanaf de achterbanken. Deze dag moeten ze het met elkaar stellen op hun vlaktes – de leeuwen en de zebra’s, de giraffen, neushoorns en jachtluipaarden. Als daar maar geen gedonder van komt.

 

Twee weken zou het maar duren dit keer, dat ze het zonder bezoekers moeten doen. Twee weken is te overzien. Daar zijn alle dieren het over eens. Maar heel veel langer hoeft nou ook weer niet.

 

Door: Brigitte Bormans

Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.

Afbeelding van Brigitte Bormans