Nooit spijt van

 

Stukje voor stukje veranderen we dingen in ons huis. Het begon ooit met de wc. Die was gewoon iets ‘te’ ongezellig. In die tijd waren die prachtige Portugese tegels ineens heel erg aan de hand. Je zag ze in hippe restaurants en natuurlijk stonden de woonbladen er vol mee. Want als iets een hype is en iedereen het mooi vindt, word je er bij wijze van spreken mee doodgegooid. Zou trouwens best lukken met deze dingen, want ze zijn dik en zwaar. Het leuke van die tegels was dat je er een vel met stickers van kon bestellen en dan zelf je vloertje met de verschillende dessins in elkaar kon plakken. Ik koos voor zwart-wit. Was toen nog niet op de hoogte van de wetenschap die ik nu heb. Dankzij Monique, die jaren in de woonbranche heeft gezeten en er daarom heel veel slimme dingen over kan zeggen. Ik leerde van haar dat je, voordat je een keuze maakt, er goed over na moet denken of je je aanstaande aanschaf over twintig jaar nog steeds mooi vindt.

 

Nooit over nagedacht
toen. En gelukkig maar.

 

Ik MOEST en zou die dingen hebben. Ze werden gelegd en het paste ook nog eens heel mooi. De afmetingen van de vloer waren precies voor die tegels gemaakt, leek wel. Je kun natuurlijk lekker plakken met die stickers, maar je weet maar nooit of het in het echt ook past. En nu? Tig jaar verder? Ik ben er nog steeds gek op. Geen dag spijt van de hype-aanval gehad. Minder blij ben ik met het feit dat ik ze ook voor de douchevloer heb gekozen. Kon heel goed, zeiden ze toen tegen me. En inderdaad. Het kan. Moet je alleen geen kalkhoudend water hebben… want op die tegels mag geen schoonmaakazijn, geen chloor, niks. Zo ongeveer alles wat je kunt gebruiken om de vloer weer mooi te krijgen is funest, want je hebt meteen uitgebeten plekken. Project 35 moet nog starten: de vloer heel goed schrobben met Brillo (werkt wel, geef geen uitgebeten plekken), opnieuw impregneren en dan een waterontkalker in the house. Of nieuwe tegels… Ik hoop het niet.

 

 

 Door Franska

Homepage sfeerbeeld: Philippe Starck restaurant. Fotografie portret: Esmee Franken. Visagie: Linda van Ieperen. Haarstylist: Mandy Huijs.