niksige praatjes op tv

 

Het zal je toch gebeuren zeg! Zoiets verschrikkelijks! Nogal wiedes dat dit het journaal heeft gehaald. Stel je voor dat ze deze scoop hadden laten liggen?

 

 

Het zal je toch gebeuren zeg! Zoiets verschrikkelijks! Nogal wiedes dat dit het journaal heeft gehaald. Stel je voor dat ze deze scoop hadden laten liggen?

 

Waar ik het over heb? Over de vreselijke wonden die je kan oplopen als je, gewapend met een scherp mes, de pit uit een avocado haalt. Daarom sloeg een plastisch chirurg alarm: er werd een hand getoond met een jaap van een litteken. Hoe zou dat zijn gegaan in plastisch chirurgische kringen? ‘Zeg, jij nog wat ergs meegemaakt de laatste tijd waarmee we dringend op tv moeten?’ En zou het toen los zijn gegaan, over al die levensbedreigende steekwonden, veroorzaakt door het niet professioneel verwijderen van een avocadopit?

 

 

Ik vind het, eufemistisch gezegd, merkwaardig. Hoe moeilijk kan het zijn? Je snijdt de avocado rondom de pit in twee helften en die draai je, met de hand, los van elkaar. Vervolgens wip je de pit er met je vinger of een lepeltje uit. Wil hij er niet uit? Dan is die avocado nog niet optimaal rijp. Je krijgt dan van die harde, smakeloze partjes. Bah. Ik spreek uit ervaring, we hadden in Zambia een avocadoboom en elk seizoen rolden ze naar beneden, verleidelijk en glanzend groen. Even een weekje laten liggen tot ze bruinig werden en dan kwamen de pitten vanzelf los. De avocado’s die je hier koopt, lijken allemaal op elkaar. Dat is in het echte avocadoleven anders. Geen avocado lijkt op zijn collega’s. Ik zag ooit een reportage over avocadobomen op een plantage. Uniseks. Dat zijn de ‘ready to eat’ avocado’s, hangend aan bomen die er ook al allemaal hetzelfde uitzien. Bij gebrek aan beter koop ik ze weleens, maar o, wat een heimwee heb ik naar mijn eigen avocado’s. En naar die enorme joekels die je op de markt in Chipata kon kopen, ingevoerd uit Malawi, een half uurtje verderop. Vrouwen met een platte mand vol van dat romige heerlijks op hun hoofd. Ze namen er zelf ook eentje, in hun pauze. Zout en peper niet nodig. Lekker leeglepelen. Die pit viel er spontaan uit, met een bruin vliesje eromheen.

 

 

Welke gekken pakken een puntig mes als ze een avocadopit willen verwijderen? Zouden dat er inderdaad zoveel zijn dat de plastisch chirurgen aan de bel moesten trekken? Zouden deze mensen niets anders te doen hebben? Buikwandcorrecties, heftige brandwonden, borstvergrotingen, borstverkleiningen, oogletsels na vuurwerk, flaporen corrigeren, een hand/vinger/voet er weer aanzetten na een ongeluk met een elektrische zaag? Bijvoorbeeld. Waarom dit niksige bericht? Ik vind het niksig ja! Beetje lachwekkend ook. Kijk gewoon uit je doppen als je fruit/aardappelen/sinaasappelen/avocado’s van hun schil en eventueel pit ontdoet. Ik kan me niet voorstellen dat een van jullie ooit met een enorm mes (zo zag ik het op de tv) een avocado als een soort Ivanhoe te lijf gaat. Nu maar weer over tot de orde van de dag: er gebeurt genoeg dat de moeite waard is om je echt druk over te maken.

Door: Wieke Biesheuvel

Wieke Biesheuvel werkte en woonde zes jaar in Zambia, is nu voorgoed terug en probeert het Nederlandse leven weer onder de knie te krijgen. Waarbij ze beurtelings verbaasd, boos, dolgelukkig, verward of blij is.

Afbeelding van Wieke Biesheuvel