Franska.nl

Ik had het laatst over m’n moeder die m’n hele tuin paardenbloemvrij gemaakt had. Nou lukt je dat nooit helemaal natuurlijk, maar er was een moment dat het ernaar uitzag dat ze volledig uitgeroeid waren. Als ik wist dat m’n moeder kwam ging ik ook altijd als een dolle kruipend door de tuin om de handel met wortel en al uit te steken, anders was al haar werk voor niets geweest. Liep ze even later de tuin in, zag ze er uitgerekend nog ergens eentje staan. Had ik er dus net een stuk of tachtig verwijderd, zei ze: ‘Kijk, er komen alweer paardenbloemen.’ Oeff. Meteen m’n lesje weer geleerd. De dingen die je gedaan hebt ziet niemand, maar de dingen die je niet gedaan hebt… tja… Moet je zien hoe het er nu bij staat…

Het allerlaatste wat je moet laten gebeuren is natuurlijk dit. Ja. Inderdaad. Dit is in mijn tuin. Een ‘vergeten hoekje’ in m’n tuin om precies te zijn. En ja, je hoeft me niet te vertellen dat de buren er ook niet blij mee zullen zijn. Asociaal gewoon, maar A: ik had even geen tijd en B: ik wilde m’n vergeet-mij-nietjes niet ommaaien, en last but not least C: ik vind het veel te mooi. Precies de tuin waar ik vroeger van droomde. Op en top romantiek. En als je zoiets op het platteland tegenkomt ben je verliefd. Mag het dan niet in je eigen tuin? En de buren? Ach, hier in het dorp dwarrelt het anders wel vanaf een andere kant jouw richting op. Ik ben op die manier al aan heel veel plantjes gekomen die ik nooit zelf had gewild en uiteindelijk toch leuk vind.

En trouwens… die pluizenbollen zijn niet alleen heel mooi, maar ze zijn eigenlijk ook nog eens design. Een van mijn favoriete ontwerpers (Studio Drift) heeft er deze prachtige lamp mee gemaakt, de Dandelight. Zo ontzettend mooi, dat fragiele pluizige licht. Sowieso de moeite waard om die mooie dingen van hen in de gaten te houden. Ze ontwerpen stuk voor stuk sprookjes.

P.S.: Morgen wordt er gemaaid. Beloofd.

PS2. Over Studio Drift gesproken. Ze maakten ook deze voor het Rijksmuseum.