Mijn Takkie heeft een dagwaarde?

 

 
Vanmorgen lees ik in de krant dat er weer een hondje is aangevallen door twee agressieve terriërs in een losloopgebied bij mij in de buurt. De eigenaresse van Boelie is zich wild geschrokken en hoopt dat de eigenaar van deze terriërs zijn verantwoordelijkheid neemt en zich meldt.

 

 

En meteen moest ik denken aan die keer dat mijn Takkie was gegrepen door een Leonberger, een enorme hond met een doorgaans zachtaardig karakter. Deze was echter een beetje chagrijnig en hapte regelmatig in andere honden. Zo ook in mijn Takkie, die toen nog maar een heel klein hondje was van een paar maanden oud.

 

Dus moest ik naar de dierenarts. Dat werd helaas een heel dure rekening voor de drain, de hechtingen en de antibioticazalf. En de wonden gingen maar niet over, dus na nog twee rondjes dierenarts, en de bijbehorende gepeperde facturen, moest ik met mijn Takkie naar een echte professor in het Medisch Centrum voor Dieren in Amsterdam.

 

Nou, toen werd het helemaal een dure grap. Twee operaties verder stond de teller al op ruim vierenhalfduizend euro. Ja, je leest het goed. Bijna vijfduizend euro. En ik kreeg mijn hondje pas mee terug naar huis nadat ik bij de kassa had afgerekend. Mijn Takkie werd zo wel een heel kostbare teckel per kubieke centimeter.

 

Gelukkig wist ik wie de eigenaar van de bijtende hond was en na aangifte bij de politie stelde ik hem aansprakelijk voor de schade en dierenartskosten. Maar zijn verzekeringsagent was het daar niet mee eens en bepaalde dat mijn Takkie een dagwaarde had van 764 euro…

 

Een dagwaarde? Zijn ze daar in verzekeringsland helemaal van het padje af? Het is toch zeker geen auto! Mijn Takkie is onbetaalbaar. De verzekeringsagent had zelfs de fokker van mijn hondje gebeld om te vragen wat de nieuwprijs van de pup was. Ik dacht dat ik erin bleef, zo kwaad was ik.

 

Gelukkig beet mijn meneer zich ergens anders in vast, namelijk in het terughalen van de geleden schade bij de eigenaar van de bijtende hond. En verdomd, dat lukte nog ook. Dus kwamen we met de schrik vrij en kregen we de vierenhalfduizend euro terug van de verzekering.

Irene met hond

 

Ik ben nog jaren bang geweest voor vreemde honden als ik met mijn Takkie buiten een rondje liep. Die schade is onherstelbaar. Maar dat ik mijn centjes heb teruggekregen is wel heel fijn. Dus ben jij de eigenaar van de twee grijze terriërs die Boelie bij de keel hebben gegrepen? Meld je dan even. Wel zo netjes…

Door: Irene Smit

Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.

Afbeelding van Irene Smit