Lijkt het jou ook zo leuk om een B&B in het buitenland te beginnen?

 

Andrea spreekt uit ervaring, dus lees eerst maar even haar verhaal!

 

 

 

 

‘Het is te doen hoor, om à la de voorbeelden uit Ik vertrek, B&B vol liefde, Het roer om en wat al dies meer zij, alle schepen achter je te verbranden om je droom achterna te reizen en een B&B te beginnen. Alleen is dat niet voor iedereen weggelegd. Wij verkochten twintig jaar geleden ons hele hebben en houwen in Den Haag, zegden onze banen op en verkasten naar de Tarn, ten noorden van Toulouse, waar we een oude wijnboerderij hadden gekocht. De toen tachtigjarige moeder van mijn man Ian en zijn zwaar gehandicapte zus woonden al in Frankrijk. Het idee was om een B&B te beginnen en daarnaast als mantelzorger aan de slag te gaan.

 

We zijn allebei best handig, dus de verbouwingen zouden we zelf doen. Toen de eerste gîte eenmaal klaar was konden we in de zomer als er gasten waren alleen niet meer verbouwen. Het duurde telkens twee jaar voordat we weer een nieuwe gîte konden openen. Na vier fijne gîtes vonden we het welletjes, want inmiddels hadden we ook onze twee kinderen gekregen die nog klein waren en veel aandacht vroegen. 

 

 

Wij krijgen heel vaak de vraag of er rond te komen valt van een B&B. Zeker nu er massa’s Nederlanders en Belgen zijn bijgekomen op de Franse markt. Want reken maar dat er in de twintig jaar dat wij bezig zijn heel veel is veranderd en dat marketing steeds belangrijk wordt. Wat dat betreft moet er ook steeds meer geïnvesteerd worden om boven het maaiveld uit te blijven steken en door gasten gevonden te worden. 

 

Maar of de boel rendabel is hangt ook heel erg af van je uitgavenpatroon. Hoewel wij geen maandelijkse hypotheeklasten hebben, zijn er wel telkens grote uitgaven als elektriciteit, een nieuwe septic tank, olie en water. En onze gîtes moeten ook elke winter weer worden nagelopen – likje verf, nieuwe stoel, andere gordijnen of nieuwe matrassen. Dat zijn dingen waar niet op bezuinigd kan worden. Onze bank en keuken zijn daarentegen meer dan twintig jaar oud. We troosten ons met de gedachte dat wij niet erg aan materiële dingen hechten en het geluk hebben dicht bij de natuur te mogen leven.

 

Om wat bij te verdienen werk ik tijdens de wintermaanden als lerares Engels en ontvang ik Franse kinderen bij ons thuis tijdens de vakanties. Ian is in de stille maanden ook aan de slag als meubelmaker en zorgt ervoor dat fruitbomen worden gesnoeid zodat we het jaar daarop weer pruimen, vijgen en appels kunnen oogsten.

 

Maar waar het ons vooral om te doen is, is het contact met onze gasten. Sommige gasten kwamen eerst met hun kinderen, daarna zonder hun kinderen en tegenwoordig weer met de kinderen en hun aanhang. Het zou helemaal mooi zijn als we ook hun kleinkinderen nog eens mogen verwelkomen. Want uiteindelijk is dat waar we het allemaal voor doen.’ 

 

Andrea’s domein ligt in het zuiden van Frankrijk en heet La Puech Blanc. La Puech Blanc is hier te bezoeken en te boeken. 

Moet jou ook iets van het hart en wil je dat (anoniem) met ons delen? Stuur dan een mail naar info@franska.nl onder vermelding van ‘Dit moet ik even kwijt’. 

 

 

 

 

Door: Brigitte Bormans

Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.

Afbeelding van Brigitte Bormans