Franska.nl

Help…mijn dochter heeft haar rijbewijs

 

Als er iets is waar ik deze dagen van geniet dan is het wel een ritje met de auto.

 

Want achter de ruitjes van mijn wagentje kan mij niks gebeuren. Het coronavirus kan mij niet te pakken nemen en ik ben er toch even uit. Zo ben ik deze week al een paar keer in de avond naar een uitgestorven strand gereden. Relaxed, zou je denken.

 

Maar zo relaxed was het helemaal niet. Want ik zat niet zelf achter het stuur, maar mijn dochter. Die heeft al een tijdje haar rijbewijs, maar omdat ze nog geen achttien is mag ze niet zelfstandig met de auto weg en ben ik haar coach. Geen rijinstructeur die lesgeeft maar een soort chaperonne die haar begeleidt.

 

Nou, ik kan je vertellen dat ik doodsangsten uitsta. In juni is ze jarig en dan wordt ze achttien. En sinds we zo vaak gezellig samen even een ritje maken telt ze de dagen af dat ze zonder mij, haar coach mag rijden. Ze ziet zich al helemaal gaan met haar vriendinnen naar het strand of een weekendje weg.

 

Maar ik moet er dus niet aan denken dat ze met de auto weggaat zonder een chaperonne. In mijn beleving is ze net oud genoeg om met de skelter op de stoep te mogen. Om haar nu de sleutels van de auto in de handen te drukken, daar ben ik nog lang niet aan toe. Want ik vind het hartstikke eng dat mijn kleine meissie zomaar op een gaspedaal kan drukken en weg kan rijden.

 

Voor het gemak ben ik even vergeten dat ook ik ooit net mijn rijbewijs had gehaald en de auto van mijn moeder meekreeg. Die vond dat toen vast ook niet zo relaxed. En al helemaal niet toen ik hem met een deuk in de bumper weer terug naar huis reed…

 

Kunnen we niet een praatgroep beginnen voor moeders met een kind dat net een rijbewijs heeft gehaald? Lijkt me heel fijn om te weten dat ik niet de enige bangerik ben.