Toen vorig weekend het weer omsloeg, het opeens wat frisjes werd en ik op de bank plofte op zoek naar iets om me in te verliezen, kwam hij voorbij op NPO Plus: de serie over de vuurwerkramp in Enschede. Zou ik? Of was het beter van niet? Want aan die dag bewaar ik heel veel herinneringen.
Een dag die anders begon
Ik lag in scheiding in die tijd en ik was op die bewuste zaterdag naar het strand gereden met mijn dochter en een vriendinnetje. Terwijl de meisjes een ijsje aan het halen waren, werd ik aangesproken door een vrouw. Zij en ik hadden elkaar leren kennen op een kookclub maar van een vriendschap was het nooit gekomen want daarvoor stonden we ondanks het koken toch te ver van elkaar af. Ze had een paar keer moeten kijken of ik het wel was, moest ze toegeven. Want het viel haar op dat ik wel érg mager was geworden. Al moest ze ook wel weer toegeven dat het me stond. Scheiden hè? Ze wist er alles van. Maar wat ze zich afvroeg, dat moest haar écht van het hart, of ik nou echt nooit had geweten dat hij al tijden vreemdging, die man van mij. Dat kon ze zich namelijk niet voorstellen. Want de hele wereld had ervan geweten. Toen we nog samen op de kookclub zaten – en hoe lang was dat nou al niet geleden? – gingen er ook al geruchten.
‘Jij zit er doorheen’
Terug ik Amsterdam klopte ik bij de moeder van het vriendinnetje van mijn dochter aan. Ze woonden pal tegenover ons en toen ze de deur opendeed hoefde ik niets te zeggen.
‘Jij zit er doorheen. Kom maar gauw binnen.’
De meisjes vertrokken naar boven. Wij gingen in de tuin zitten en toen ik begon te huilen kon ik niet meer stoppen. Haar man bestelde pizza, bracht ons wijn en stelde voor dat mijn dochter die nacht gezellig zou blijven slapen. Ergens halverwege de avond hoorde we een vrouw verderop in een andere tuin heel hard roepen. Er was iets aan de hand in Enschede, schreeuwde ze.
Wat er écht aan de hand was
Pas de dag erna zag ik wat ze bedoeld had. Een hele wijk was er weggeveegd door een opslagloods van vuurwerk die ontploft was. De ontreddering was groot. Hoeveel doden er waren gevallen was nog niet duidelijk. Hoeveel mensen er dakloos waren geworden evenmin. Het was een ramp van ongekende omvang en die had zich voltrokken op een moment dat ik te zeer door mijn eigen sores in beslaggenomen was om hem überhaupt tot me door te laten dringen. Dat gebeurde bij het zien van de serie alsnog. Deze ramp was niet alleen van ongekende omvang maar er werd ook heel veel verdoezeld, verdraaid en in de doofpot gestopt.
Met mij kwam het goed
Met mij kwam het meer dan goed, maar dat kunnen veel nabestaanden van de slachtoffers van Enschede niet zeggen. Voor hen kwam het nooit meer goed.