Een kind hoort niet in de daklozen-opvang

 

Uit cijfers blijkt dat er 8500 kinderen in de daklozenopvang wonen. Burgemeesters van Nederland, mag ik even jullie aandacht?

 

 

Beste burgemeesters van Nederland,

 
Schrikbarende cijfers vind ik het. Dat er zoveel kinderen in de daklozenopvang wonen. Waren het er in 2011 nog iets meer dan 7000, inmiddels is dat getal dus opgelopen tot 8500.

 
Maar een kind is geen getal. En het hoort al helemaal niet in deze opvang waar daklozen en mensen met een forse verslaving of grote psychische problemen wonen. Dat is toch geen plek voor een kind?

 
Hoe kan het dat dit probleem maar blijft groeien in een land als Nederland? Dat een kind zo aan het begin van zijn leven al in zo’n moeilijke situatie zit. Dat ze met een heel gezin op één enkele kamer moeten wonen en dat ze geen vriendjes mee naar huis kunnen nemen omdat er geen sprake is van een thuis.

 
Beste burgemeester, heeft u zelf kinderen? Stelt u zich dan eens voor dat u zelf in zo’n situatie zit. Dat u al heel lang op zoek bent naar een betaalbare veilige plek voor uw gezin. Maar die plek is er gewoonweg niet, of is veel te duur. En daar staat u dan met in uw ene hand een koffer met wat persoonlijke spulletjes en uw kind in de andere.

 
Een kind! Dat laat je toch niet slapen tussen zwervers en verslaafden? Natuurlijk snap ik best dat u uw handen vol heeft aan het oplossen van het woningtekort. Maar dat uw gemeente vindt dat dakloos zijn geen reden is om een kind op de urgentielijst te zetten vind ik werkelijk onbegrijpelijk.

 
Ik snap heel goed dat het een politiek probleem is. Dat het niet op te lossen is met een actie om geld in te zamelen. Dus ik kan helaas geen cupcakes bakken om te verkopen voor dit goede doel.

 
De feestdagen zijn in aantocht. Misschien zit u straks gezellig met uw gezin bij uw eigen kerstboom en denkt u nog even aan die kinderen. En misschien, heel misschien, gaat u dan toch nog een keer heel goed nadenken hoe u dit probleem echt gaat oplossen. Zodat ik volgend jaar een stukje kan tikken waarin staat dat er geen enkel kind in Nederland meer in de daklozenopvang woont. Maar ook, net als u en ik, een veilig eigen thuis heeft.
 

Ik wens u heel fijne feestdagen.

 

Bron: Federatie Opvang

 

 

Door: Irene Smit

Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.

Afbeelding van Irene Smit