Kinderachtig maar waar: dit is waarom tineke haar instagram verwijderde
En wonder boven wonder, om precies diezelfde reden gaat Instagram zelf die functie helemaal verwijderen…
Bij mijn zoektocht naar nieuws stuitte ik ook vandaag weer op bijzonder veel sombere berichten.
Zo las ik over een vrouw die zich voordeed als advocaat bij een man die aan het revalideren was van opgelopen hersenschade door een woningoverval. Zij liet hem van alles tekenen waardoor ze zijn partner werd, en ook meteen de eigenaar van zijn huis. Ik vind de term hersenschade hier eigenlijk meer van toepassing op háár dan op hem. En ik hoop dan ook dat ze flink lang mag revalideren in de gevangenis.
Ook las ik over een man die een tekenstudio in brand stak, met als gevolg 33 doden. En over een man die een kippenstal in de fik stak met 100.000 doden als resultaat. En daar werd ik ontzettend verdrietig van.
Net als van het bericht dat nu weginspecteurs en het personeel op huisartsenposten steeds vaker te maken krijgen met agressie. Na het ziekenhuispersoneel en de ambulancemedewerkers zijn nu ook zíj aan de beurt, blijkbaar.
Waarom, mensen? En wanneer houdt het op?
Waarom wordt iedereen steeds agressiever, terwijl we in Nederland zo veel redenen hebben om elkaar lief te hebben? En zo veel mogelijkheden om elkaar juist te complimenteren!
Ik hield dan ook mijn hart vast toen ik las dat Instagram is begonnen met het uitrollen van een proef waarbij de likes verborgen gaan worden. Het schijnt zo te zijn dat mensen er onzeker van worden als ze zien hoeveel likes anderen voor hun foto’s krijgen, terwijl zij er zelf maar weinig krijgen. Vooral kinderen voelen zich dan al snel niet meer goed genoeg.
Nou moet ik eerlijk bekennen dat ik dat wel een klein beetje begrijp, want ik heb zelf ook mijn Instagramaccount opgeheven om die reden. Ik wilde het graag privé houden, maar dat zette nul komma nul zoden aan de dijk. Ik kreeg de meest vreemde volgverzoeken, maar de mensen met wie ik mijn foto’s wilde delen die keken niet. En daar werd ik best een beetje onzeker van. Kinderachtig vond ik mezelf toen, maar ik ben toch maar gestopt.
Toch schijnen we ook weer narcistisch te kunnen worden van te veel complimenten. Dus misschien is het toch maar goed dat Instagram de likes dan gaat verbergen. Het werkt dus naar twee kanten toe verkeerd, al dat gehengel naar complimenten.
Er is echter één iemand die dan snel nog even 100.000 likes verdient voordat ze gaan verdwijnen!
Hij werkt bij Rijkswaterstaat en heeft er met snelheidsaanpassingen en kruizen op de weg voor gezorgd dat een eendenmoeder met haar pulletjes veilig de snelweg A12 kon oversteken.
En daar word ik dan weer heel erg vrolijk van!
Er zijn geen ongelukken gebeurd, dus iedereen op de weg zat goed op te letten in plaats van te appen. Complimenten, lieve mensen! En iedereen hield zich keurig aan de verkeersregels waardoor de eendenfamilie rustig naar de overkant kon waggelen.
Daar word je toch blij van, van zulke berichten? Fijn dat zulke mensen ook nog bestaan. En goed om ook dát eens te benoemen!
Door: Tineke
Tineke is schrijfster van de boeken “Toch?” en “Stof Genoeg” en ze blogt ook zo nu en dan. Ze woont op het platteland met één (leuke) man, twee (lieve) kinderen, drie (onbespeelde) muziekinstrumenten, vier (wisselende) mantelzorgprojecten, een (bijna) vijfde boek, haar zesde (luie) kat, en (dus) ongeveer zeven muizen.
