Beau van Erven Dorens geeft de gehandicaptenzorg een dikke pluim
Beau zat maandag op zijn fiets en bedacht dat hij heel graag iets wil zeggen.
Beau wil graag iets zeggen tegen een groep die in deze rare tijd van corona en bijbehorende maatregelen een beetje onderbelicht blijft: de gehandicaptenzorg. Deze groep is veel groter dan je denkt. Het gaat om 175.000 medewerkers en 200.000 cliënten en hun familie en vrienden.
Deze verzorgers, cliënten en hun familie hebben het heel zwaar. Want zoals Beau zegt, leg aan iemand met een verstandelijke beperking maar eens uit dat hij of zij niet meer naar buiten mag. Of dat de familie nu niet op bezoek mag komen. Dat is bijna niet te doen. Het ritme van de dag, dat juist zo belangrijk is, wordt verstoord. En omdat niemand weet hoe lang deze situatie gaat duren, kun je geen aftelkalender maken.
Er is geen dagelijks ritje meer naar school of naar de zorgboerderij. De dagbesteding is er niet en kinderen zijn thuis, waar ouders naast hun werk (dat ook af moet) deze zware zorg voor hun verstandelijk beperkte kind er ook nog eens bij hebben.
Of misschien zit de hele instelling wel in quarantaine. Dan mag je als ouder, broer of zus in deze onzekere tijd niet komen om een spelletje te doen, te knuffelen, gerust te stellen of simpelweg vast te houden.
Ik geef het al die mensen maar te doen. Dus hierbij, van Beau, een heel dikke pluim!
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
